Натаміцын

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Натаміцын
Хімічная структура малекулы натаміцыну
Хімічная структура малекулы натаміцыну
Клінічныя зьвесткі
Гандлёвыя найменьні Натацын
Спосабы
ўвядзеньня
вочныя кроплі
Ідэнтыфікатары
Шчыльнасьць 1,35 г/мл
Распушчальнасьць у вадзе 0,39 мг/мл (20 °C)
Натаміцын у Вікісховішчы

Натаміцы́н — процігрыбковы прэпарат (антымікотык). Прымяняецца дзеля лекаваньня і прафіляктыкі неінвазыўнага кандыдозу кішачніку, інфэкцыяў скуры і сьлізьневых абалонак, выкліканых кандыдай ці іншымі адчувальнымі дражджавымі, дражджападобнымі грыбамі ці дэрматафітамі (балянапастыты, атамікозы).

Таксама выкарыстоўваецца ў якасьці кансэрванту ў харчовай прамысловасьці як харчовы дадатак E235.

Усмоктваньня натаміцыну са скуры і сьлізьневых абалонак (улучна са сьлізьневымі абалонкамі страўнікава-кішачнага тракту) не адбываецца, таму ён не ўжываецца дзеля лекаваньня сыстэмнага кандыдозу.[1]

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Натаміцын быў адкрыты ў 1955 годзе й адобраны для мэдычнага прымяненьня ў Злучаных Штатах ў 1978 годзе.[2]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]