Нэф

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Цэнтральны нэф
Бакавыя нэфы

Нэф (па-француску: nef ад лацінскага. navis) або карабель — выцягнутая ад увахода да алтара прастора храма (радзей цывільнага будынка), абмежаваная па бакох шэрагамі слупоў, калёнаў ці суцэльнай аркадай. Упоперак нэфы падзяляюцца на асобныя травэі.

Падзел інтэр’еру на нэфы ўпершыню ўзьнік у старажытных грэцкіх храмах. Роўналежнымі нэфамі ўтвараліся таксама ў Старадаўнім Рыме інтэр’еры грамадзкіх будынкаў — базылік.

Трохнэфны касьцёл, Італія

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нэфсховішча мультымэдыйных матэрыялаў