Павал Грачышка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Павал Грачышка
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 23 сакавіка 1989(1989-03-23)[1] (35 гадоў)
Рост 190 см
Вага 85 кг[2]
Пазыцыя абаронца
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
2008—2009 Энэргетык-БДУ 57 (1)
2009—2011 Банік Мост[d] 27 (0)
2011 Энэргетык-БДУ 11 (6)
2012—2013 Смалявічы 48 (6)
2014—2015 Славія Мазыр 49 (2)
2014—2015 Гомель 0 (0)
2016 Белшына 14 (0)
2017—2019 Энэргетык-БДУ 54 (2)
2019—2021 Крумкачы 58 (8)
2022—2023 Слуцак 36 (2)

Павал Грачышка (нарадзіўся 23 сакавіка 1989 году) — беларускі футбаліст, абаронца.

Кар’ера[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пачынаў кар’еру ў менскай «Зорцы-БДУ». Ужо ў веку 17 гадоў замацаваўся ў асноўным складзе клюба. У 2007 годзе зьехаў у Чэхію, дзе цягам трох гадоў выступаў за «Мост». Па вяртаньні зноў абараняў колеры «Зоркі-БДУ», ужо ў Другой лізе. Улетку 2011 году поруч з партнэрамі па камандзе Артурам Слабашэвічам, Яраславам Шкурко і Дзянісам Трапашкам перайшоў у клюб «Смалявічы», які ачоліў вядомы беларускі трэнэр Юры Пунтус. На наступны год разам з гэтым клюбам атрымаў перамогу ў Другой лізе. У сэзоне 2013 году выступаў за «Смалявічы-СТІ» ў Першай лізе, пры гэтым быў адным зь лідэраў каманды. Па заканчэньні сезону, у сьнежні 2013 году, падпісаў кантракт з «Гомлем»[3]. Аднак ня здолеў замацавацца ў складзе гомельскага клюбу. У выніку ў лютым 2014 году быў аддадзены ў арэнду мазырскай «Славіі»[4], якую на той момант ачольваў Пунтус. У «Славіі» трывала гуляў у аснове, звычайна на пазыцыі правага абаронцы. Паводле вынікаў сэзону 2014 году дапамог мазырскаму клюбу вярнуцца ў Найвышэйшую лігу.

У сьнежні 2014 году, па заканчэньні тэрміну арэнды, скасаваў кантракт з «Гомлем»[5]. З студзеня 2015 году зноў апынуўся ў складзе «Славіі»[6] і ў выніку распачаў у складзе гэтага клюбу сэзон 2015 году ў якасьці асноўнага цэнтральнага абаронцы. У лютым 2016 году прыбыў на прагляд у «Белшыну», зь якой у сакавіку склаў пагадненьне[7]. У першай палове сэзону ня быў гульцом асноўнага складу, згуляўшы толькі ў некалькіх матчах. Улетку 2016 году, калі большасьць гульцоў зышла зь «Белшыны», застаўся ў клюбе і стаў асноўным цэнтральным абаронцам, але канец сэзону прапусьціў праз пашкоджаньне. Па заканчэньні сэзону 2016 году пакінуў Бабруйск. У траўні 2017 году далучыўся да менскага «Энэргетыка-БДУ», былой назвай якога была «Зорка-БДУ». На наступны год у якасьці аднаго зь лідэраў дружыны дапамог камандзе праз 13 гадоў вярнуцца ў Найвышэйшую лігу. Сэзон 2019 году пачынаў асноўным абаронцам сталічнага клюбу, пазьней пачаў часам выходзіць на замену.

У ліпені 2019 году пакінуў «Энэргетык-БДУ»[8] і неўзабаве стаў гульцом менскага НФК[9], дзе замацаваўся ў аснове. У сьнежні 2019 году падоўжыў кантракт з клюбам сэзон 2020 году[10]. У новым сэзоне капітаніў, а назва каманду вярнулася на былую — «Крумкачы». У сьнежні 2020 году стала вядома, што Грачышка застанецца ў камандзе і на наступны сэзон[11]. У 2021 годзе быў адным зь лідэраў «Крумкачоў».

У студзені 2022 году перайшоў у «Слуцак»»[12]. Паводле словаў гульца, скончыць кар’еру ён плянаваў яшчэ па сканчэньні сэзону 2022 году[13], але пастанавіў завершыць выступы толькі пасьля сэзону 2023 году. Грачышка стаў чацьвертым футбалістам клюбу, які ў міжсэзоньне перад пачаткам новага сэзону скончыў сваю кар’еру[14].

Статыстыка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Клюб Сэзон Чэмпіянат
Дывізіён Матчы Галы
Славія Мазыр 2015 Найвышэйшая ліга 23 0
Белшына 2016 Найвышэйшая ліга 14 0
Энэргетык-БДУ 2017 Першая ліга 18 1
2018 Першая ліга 25 1

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]