Павятовы соймік
Павятовы соймік — станава-прадстаўнічы орган улады ў павеце за часамі Вялікага Княства Літоўскага і Рэчы Паспалітай Абодвух Народаў.
На павятовых сойміках абмяркоўваліся мясцовыя і агульнадзяржаўныя справы, абіраліся дэпутаты на вальны сойм Рэчы Паспалітай і выпрацоўваліся інструкцыі для іх, тамака ж вылучаліся кандыдаты на судовыя пасады (у Вярхоўны трыбунал), вызначаліся падаткі на патрэбы павету.[1]
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. Кн. 1. — Мн., 2001. С. 210.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
|
|
У іншым моўным разьдзеле існуе паўнейшы артыкул на гэтую тэму: Павятовы соймік (бел.) |
|---|
