Пагоня Літоўская

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Пагоня Літоўская
Pogoń Litewska
Пагоня, Пагоня Вялікая
Выява гербу ў стылізацыі Тадэвуша Гайля
Выява гербу ў стылізацыі Тадэвуша Гайля
Апісаньне
Першыя згадкі 1366
Носьбіт шляхецкія роды

Паго́ня Літо́ўская (Пагоня[1], Пагоня Вялікая[2]) — шляхецкі герб, адмена гербу ВКЛ.

Апісаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пагоня Літоўская

У чырвоным полі на срэбным кані вершнік у такой жа зброі, з паднятай у правіцы такім жа мечам, трымае блакітную[Крыніца?] тарчу з падвойным крыжам, залатым. Збруя, сядло і пасы блакітныя.

У клейнодзе над прылбіцай у кароне — паўлінавы хвост.

Мінуўшчына[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Адмена паходзіць з Галіцыйскага гербоўніку Зыбмахэра.

Роды[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Ачкевіч, Альгімінавіч, Алькімовіч, Біцютэк, Барэмльскі, Барэмскі, Булгакаў, Быцютэк, Хаванскі, Чартарыскі, Даўмонт, Доўмант[3], Дульскі, Гедымін[4], Гурко, Ізяслаўскі, Ізапольскі, Кляёўскі, Кобрынскі, Канярэвіч, Капыльскі, Карэцкі, Кар’ятовіч, Карыятовіч, Кашэрскі, Кашырскі, Ковельскі, Крывіцкі, Крывецкі, Лінгвеневіч, Літвіновіч, Лукомскі, Мацкевіч, Морскі, Мажароўскі — Мажайскі, Мсьціслаўскі, Нядзельскі, навасельскі, Алелькавіч, Альгерд, Плюскаў, Плюшкаў, Паклонскі, Пастаўка, Пронскі, Прунскі, Радзікевіч, Рыбіцкі, Слуцкі, Судвой, Сьвідэрскі, Трубяцкі, Вандза, Варатынец, Заслаўскі.

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Herbarz polski Kaspra Niesieckiego powiększony dodatkami z późniejszych autorów, rękopismów, dowodów urzędowych i wydany przez Jana Nep. Bobrowicza,tom VII, Lipski 1841, str.352
  2. ^ Franciszek Piekosiński, Herbarz Kojałowicza — Ks.Wojciecha Wijuka Kojałowicza Herbarz Rycerstwa W.X.Litewskiego tak zwany Compendium, Kraków 1897, str.9
  3. ^ Я. С. Глінскі. Гербоўнік беларускай шляхты. — Мн.: Беларусь, 2018. — Т. 5. — С. 407—413. — ISBN 978-985-01-1252-1
  4. ^ Д. Ч. Матвейчык. Гербоўнік беларускай шляхты. — Мн.: Беларусь, 2016. — Т. 4. — С. 342—345. — ISBN 978-985-01-1175-3

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  •  Gajl, Tadeusz Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. — L&L, 2007. — ISBN 978-83-60597-10-1

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]