Пачапава (Баранавіцкі раён)
Пачапава | |
трансьліт. Pačapava | |
Краіна: | Беларусь |
Вобласьць: | Берасьцейская |
Раён: | Баранавіцкі |
Сельсавет: | Пачапаўскі |
Плошча: |
|
Насельніцтва: | 212 чал. (2010) |
Часавы пас: | UTC+3 |
Тэлефонны код: | +375 163 |
Паштовы індэкс: | 225344 |
СААТА: | 1204883081 |
Нумарны знак: | 1 |
Геаграфічныя каардынаты: | 53°21′44″ пн. ш. 25°49′20″ у. д. / 53.36222° пн. ш. 25.82222° у. д.Каардынаты: 53°21′44″ пн. ш. 25°49′20″ у. д. / 53.36222° пн. ш. 25.82222° у. д. |
± Пачапава | |
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы |
Пача́пава[2] — вёска ў Баранавіцкім раёне Берасьцейскай вобласьці. Пачапава зьяўляецца цэнтрам Пачапаўскага сельсавету.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 1428 годзе ўласнасьць вялікага князя Вітаўта. У 1567 годзе маёнтак, уласнасьць Яна Кміты Стрэтавіча, які выстаўляў 15 вершнікаў. У 1567 годзе ўласнасьць Міхаіла Богушавіча Пачапаўскага, які выстаўляў 2 вершнікі.
У XVIII стагодзьдзі маёнтак Корсакаў у складзе Рэчы Паспалітай.
З 1793 году вёска, цэнтар воласьці Наваградзкага павету.
У 1863 годзе адкрыта народная вучэльня. У 1867 годзе на сродкі мясцовых жыхароў і дзяржавы пабудавана новая парафіяльная Сьвята-Пакроўская праваслаўная царква. Праваслаўны прыход налічваў каля 3 тысячаў прыхаджан, зь якіх пісьменныя складалі 8% (1879). Царква мела каля 60 дзесяцін зямлі, у тым ліку 40 ворыва. У першай палове 1880-х гадоў 20 двароў, 204 жыхары, дзейнічалі валасное праўленьне, народная вучэльня, праваслаўная царква, за 3 вярсты ад сяла знаходзіўся вінакурны завод.
Асноўным заняткам тутэйшага насельніцтва былі земляробства і жывёлагадоўля. Для кожнай сялянскай сям’і былі ўласьцівы таксама такія промыслы, як прадзеньне, ткацтва, шыцьцё адзеньня, збор ягад, грыбоў, лекавых траў, пляценьне кошыкаў. Бытавалі кавальскі і сталярны промыслы.
На пачатку XX стагодзьдзя працавала народная вучэльня (у 1901 годзе навучаліся 85 хлопчыкаў і 19 дзяўчынак).
З 1921 году ў складзе Польшчы, цэнтар Пачапаўскай гміны Наваградзкага павету.
З 1939 году ў складзе БССР. З 12 кастрычніка 1940 году цэнтар сельсавету Гарадзішчанскага раёна Баранавіцкай, з 8 студзеня 1954 году Берасьцейскай абласьцей, з 25 сьнежня 1962 году ў Баранавіцкім раёне.
З канца чэрвеня 1941 году да 9 ліпеня 1944 году вёска пад нямецкай акупацыяй. У траўні 1943 году гітлераўцы спалілі 64 двары і забілі 41 жыхара. Пасьля вайны вёска адноўлена.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 2010 год — 212 чалавек
- 1999 год — 292 чалавекі
- 1970—313 чалавек
- 1959—302 чалавекі
- 1940—311 чалавек, 83 двары
- 1921—229 чалавек, 32 двары
- 1909—345 чалавек, 50 двароў
Славутасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Сьвята-Пакроўская царква (1867)
- Праваслаўная капліца Сьвятога Мікалая на могілках (XIX ст.)
- Абэліск на брацкай магіле 9 партызан (1983)
- Абэліск на ўшанаваньне памяці 84 землякоў, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну (1975)
-
Сьвята-Пакроўская царква з брамай-званіцай
-
Агароджа царквы зь вежай
-
Капліца Сьвятога Мікалая
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ https://map.nca.by
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 75
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыкляпэдыя ў 15 тамах. Т. 3, кн. 1. Берасьцейская вобласьць / пад навук. рэд. А. І. Лакоткі. — Мн.: БелЭн, 2006. ISBN 985-11-0373-X.
- Памяць. Баранавічы. Баранавіцкі раён. Менск, Белта, 2000, стар 719.