Перароўскі Млынок
| Перароўскі Млынок | |
| трансьліт. Pieraroŭski Mlynok | |
| |
| Першыя згадкі: | XIX стагодзьдзе |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гомельская |
| Раён: | Жыткавіцкі |
| Сельсавет: | Азяранскі |
| Вышыня: | 130 м н. у. м. |
| Насельніцтва: | 98 чал. (2018)[1] |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 2353 |
| Паштовы індэкс: | 247994 |
| СААТА: | 3216836076 |
| Нумарны знак: | 3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°3′8″ пн. ш. 28°3′24″ у. д. / 52.05222° пн. ш. 28.05667° у. д.Каардынаты: 52°3′8″ пн. ш. 28°3′24″ у. д. / 52.05222° пн. ш. 28.05667° у. д. |
Перароўскі Млынок на мапе Беларусі ±   Перароўскі Млынок | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Пераро́ўскі Млыно́к[2] (таксама — Млыно́к Пераро́ўскі[3]) — вёска ў Жыткавіцкім раёне Гомельскай вобласьці, на правым беразе ракі Прыпяці, за 4 км на захад ад Перарова. Перароўскі Млынок уваходзіць у склад Азяранскага сельсавету.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Да 1924 году вёска ўваходзіла ў склад Тураўскай воласьці.
З 20 жніўня 1924 году ўваходзіць у склад Перароўскага сельсавету Тураўскага (з 17 красавіка 1962 году — Жыткавіцкага) раёну Мазырскай акругі (17 ліпеня 1924 году — 26 ліпеня 1930 году, 21 чэрвеня 1935 году — 20 лютага 1938 году), з 20 лютага 1938 году — Палескай (з 8 студзеня 1954 году — Гомельскай) вобласьці[4].
Да 10 студзеня 2023 году ўваходзіла ў склад Перароўскага сельсавету[5].
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- XX стагодзьдзе: 1924 год — вёска: 14 двароў, 86 жыхароў; 1994 год — 146 двароў, 287 жыхароў; 1999 год — 250 жыхароў
- XXI стагодзьдзе: 2004 год — 202 жыхары, 99 двароў[6]; 2010 год — 119 жыхароў; 2018 год — 98 жыхароў, 62 двары[1]
Гістарычная спадчына[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
За чатыры кілямэтры на поўдзень ад вёскі, у лесе, знаходзіцца так званы Вал, або Акоп — старажытнае гарадзішча амаль што круглай формы. Найменьне Вал не выпадковае: гарадзішча, якое густа парасло лесам, абкружанае валам, ён найбольш захаваўся з паўночнага і ўсходняга бакоў. За гэтым валам разьмешчаны другі, меншы.
Гарадзішча знаходзілася побач з рэчкай, сьляды якой захаваліся ў выглядзе прадаўгаватых азёраў — Сіверскага (Северскага) і Мысьлічаў.
Вуліцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Жывёлагадоўца завулак, Жывёлагадоўца, Ленінская, Лясная, Палявая, Сонечная, Цэнтральная.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б Сацыяльна-дэмаграфічная карта Перароўскага сельсавету па стане на 1 студзеня 2018 году(недаступная спасылка) (рас.) / Афіцыйны сайт Жыткавіцкага раённага выканаўчага камітэту
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf) С. 180
- ^ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Жыткавіцкага р-на / Рэд.-укл. В. Р. Феранц. — Мн.: Ураджай, 1994. — 767 с., [8] л. іл. ISBN 5-7860-0614-X.
- ^ Переровский сельский Совет депутатов и исполнительный комитет (рас.) // Фондавы каталёг дзяржаўных архіваў Рэспублікі Беларусь
- ^ Пастанова Гомельскага абласнога савету дэпутатаў №423 ад 27-12-2022 "Об изменении административно-территориального устройства Октябрьского района Гомельской области" (рас.)
- ^ Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 1, кн. 1. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2004. — 632 с.: іл. ISBN 985-11-0303-9. С. 508
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Жыткавіцкага р-на / Рэд.-укл. В. Р. Феранц. — Мн.: Ураджай, 1994. — 767 с., [8] л. іл. ISBN 5-7860-0614-X.
- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 1, кн. 1. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2004. — 632 с.: іл. ISBN 985-11-0303-9. С. 507—508