Вершы пра Тома Бамбадыла адлюстроўваюць яго сустрэчу на шпацыры з рознымі ляснымі істотами, якія здаюцца не зусім прыязнымі, аднак ён усіх іх закалыхвае. Так яму трапляюцца маладая вадзяніца Злата, якая скідае яго ў ваду, а потым дастае ягоны капялюх; Стары Лазьняк, які хапае соннага Тома; і сям’я барсукоў, што бяруць Бамбадыла ў палон. Дома на яго нападае злы дух з могільніка, вядомы па «Зьвязу Пярсьцёнка». Наступнага дня Том жэніцца са Златаю, а на вясельлі гуляе разам з барсукамі. Увосені Том адплывае на чоўне ў Шыр. Дарогаю ён сустракае (зноў ня вельмі зычлівых) зімародка, на пяро якога ён зьмяніў лебядзінае пяро ў капелюшы; выдру; старую лебедзь; і хобітаў на беразе, якія сьмяюцца зь яго. На ноч ён спыняецца ў свайго знаёмага хобіта Відлюдніка і ягонай сям’і, а зранку зьнікае. Усе жывёлы, якіх ён спаткаў, адвозяць ягоны човен назад, аднак забываюць вёслы на граніцы Шыру.
