Пухавічы
| Пухавічы | |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Пухавіцкі |
| Сельсавет: | Пухавіцкі |
| Тэлефонны код: | +375 1713 |
| Паштовы індэкс: | 222832 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 53°31′48.85″ пн. ш. 28°15′12.86″ у. д. / 53.5302361° пн. ш. 28.2535722° у. д.Каардынаты: 53°31′48.85″ пн. ш. 28°15′12.86″ у. д. / 53.5302361° пн. ш. 28.2535722° у. д. |
Пухавічы на мапе Беларусі   Пухавічы | |
 Галерэя здымкаў у Wikimedia Commons
| |
Пу́хавічы[1] — вёска ў Беларусі, на рэках Сьвіслач і Цітаўка. Цэнтар сельсавету Пухавіцкага раёну Менскай вобласьці. Насельніцтва 2287 чал. (1999). Знаходзяцца за 9 км ад Мар’інай Горкі і чыгуначнай станцыі Пухавічы, на аўтамабільнай дарозе Менск — Бабруйск.
Пухавічы — даўняе мястэчка гістарычнай Меншчыны.
Гісторыя
Упершыню Пухавічы згадваюцца ў XVI ст. як вёска, прыватнае ўладаньне. Згодна з адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформай (1565—1566) мясьціна ўвайшла ў склад Менскага павету Менскага ваяводзтва.
У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Пухавічы апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, дзе зрабіліся цэнтрам воласьці Ігуменскага павету Менскай губэрні. 3 канца XVIII ст. мястэчкам валодалі Сулістроўскія, пазьней — Фрыбесы, Эсткі, Вальковічы. У 1863 у Пухавічах адкрылася земская народная вучэльня, у 1874 тут збудавалі Багародзіцкую царкву. Станам на 1886 у мястэчку было 73 двары, царква, 3 сынагогі, народная вучэльня, 2 піваварні, 26 крамаў, 4 рэгулярныя кірмашы. У пач. XX ст. існавалі аднайменныя мястэчка (418 двароў) і маёнтак. У жніўні 1905 адбылося выступленьне насельніцтва.
У 1919 годзе Пухавічы ўвайшлі ў БССР, дзе 17 чэрвеня 1924 зрабіліся цэнтрам раёну (існаваў да 1925[2]). 27 верасьня 1938 статус паселішча панізілі да вёскі. Станам на 1999 тут было 889 двароў.
Насельніцтва
- XIX стагодзьдзе: 1886 — 860 чал.
- XX стагодзьдзе: 1901 — 44 чал. у маёнтку Пухавічы і 2225 чал. у мястэчку Пухавічы; 1917 — 3093 чал.; 1999 — 2287 чал.[3]
Інфраструктура
У Пухавічах працуюць сярэдняя школа, дашкольная ўстанова, лякарня, клюб, бібліятэка, пошта.
Турыстычная інфармацыя
.jpg)
Выдатныя мясьціны
- Могілкі габрэйскія
Страчаная спадчына
- Царква Нараджэньня Божай Маці (1874)
Крыніцы
- ^ Госкартгеоцентр
- ^ Алесь Карлюкевіч (25 сакавіка 2010) Знічкі Айчыны: Ігумен-Чэрвень, Смілавічы, Пухавічы. Голас Радзімы. Праверана 11 жніўня 2011 г.
- ^ Аляксандр Прановіч. Пухавічы // ЭГБ. — Мн.: 2001 Т. 6. Кн. 1. С. 9.
Літаратура
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — 591 с. — ISBN 985-11-0214-8
- Puchowicze // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom IX: Poźajście — Ruksze. — Warszawa, 1888. S. 266.
Вонкавыя спасылкі
Пухавічы — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
| ||||||||