П’ер Нара

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

П'ер Нара (нар. 7 лістапада 1931, Парыж) - францускі гісторык, чалец Францускай акадэміі. Найбольш вядомы па сваіх працах над пытаньнем францускай ідэнтычнасьці, а таксама ў вобласьці сацыялёгіі.

Распрацаваў і абгрунтаваў панятак месца памяці, і тэорыю месцаў памяці, як фэномэна сучаснай сацыяльнай рэчаіснасьці.

Бібліяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Les Français d'Algérie, Julliard, 1961,
  • Faire de l'histoire (dir., avec Jacques Le Goff), Paris, Gallimard, 1974, 3 tomes: t. 1 Nouveaux problèmes, t. 2 Nouvelles approches, t. 3 Nouveaux objets,
  • Essais d'ego-histoire, Gallimard, 1987.
  • Les Lieux de mémoire (dir.), Paris, Gallimard, 3 tomes: t. 1 La République (1 vol., 1984), t. 2 La Nation (3 vol., 1987), t. 3 Les France (3 vol., 1992), sutrumpintas vertimas Realms of Memory, 3 vol., Columbia University Press, 1996–1998.