Селішча (Прыгарадны сельсавет)
| Селішча | |
| трансьліт. Sielišča | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Барысаўскі |
| Сельсавет: | Прыгарадны |
| Вышыня: | 200 м н. у. м. |
| Насельніцтва: | 8 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 177 |
| Паштовы індэкс: | 222144 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°20′23.7″ пн. ш. 28°29′43.7″ у. д. / 54.339917° пн. ш. 28.495472° у. д.Каардынаты: 54°20′23.7″ пн. ш. 28°29′43.7″ у. д. / 54.339917° пн. ш. 28.495472° у. д. |
Селішча на мапе Беларусі ±   Селішча | |
Се́лішча[1] — вёска ў Барысаўскім раёне Менскай вобласьці, за 1 км на ўсход ад Падбярэзьзя. Селішча ўваходзіць у склад Прыгараднага сельсавету.
За 13 км на поўдзень ад гораду і чыгуначнай станцыі Барысаў, 84 км ад Менску. Рэльеф раўнінна-ўзгорысты. У цэнтры вёскі — сажалка, на поўдзень мяжуе зь лесам. Транспартныя сувязі па шашы Кішчына Слабада — Барысаў, да якой ад вёскі вядзе прасёлачная дарога.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 1858 г. вёска, 34 жыхары, у Бытчанскай воласьці Барысаўскага павету Менскай губэрні. У 1897 г. 22 двары, 132 жыхары, у 1917 г. 26 двароў, 186 жыхароў. 3ь лютага да сьнежня 1918 г. на тэрыторыі, акупаванай войскамі кайзэраўскай Нямеччыны. 3 1.1.1919 году ў БССР, зь лютага – у Літ.-Бел. ССР, з жніўня 1920 году ў БССР. У 1921 г. адкрыта працоўная школа 1-й ступені. 3 20.8.1924 году ў Жыцькаўскім сельсавеце Барысаўскага раёну, з 9.6.1927 г. да 26.7.1930 г. Менскай акругі, з 20.2.1938 г. Менскай вобласьці.
У 1931 г. арганізаваны калгас «Чырвоныя Селішчы», працавала кузьня. У Вялікую Айчынную вайну з 3.7.1941 г. да 29.6.1944 г. акупавана нямецкімі войскамі. Гітлераўцы загубілі 4 і вывезлі ў Нямеччыну на прымусовыя работы 19 жыхароў.
30 кастрычніка 2009 году разам зь іншымі населенымі пунктамі ліквідаванага Кішчынаслабадзкога сельсавету перададзеная ў склад Прыгараднага сельсавету[2].
Забудова[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Пляніровачна ўяўляе 2 паралельныя паміж сабой вуліцы, блізкай да мэрыдыянальнай арыентацыі, на поўдзень злучаныя дарогай. Забудова аднабаковая. Жылыя дамы драўляныя, сядзібнага тыпу.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 2010 год — 8 жыхароў
- 2008 год — 5 жыхароў, 4 гаспадаркі
- 1999 год — 10 жыхароў
- 1988 год — 11 гаспадарак, 15 жыхароў
- 1960 год — 152 жыхары
- 1926 год — 194 жыхары, 30 двароў
- 1917 год — 186 жыхароў
- 1897 год — 132 жыхары
- 1858 год — 34 жыхары
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 74
- ^ «Об изменении административно-территориального устройства Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 30 октября 2009 г. № 219 (рас.)