Суднікі (Койданаўскі раён)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Суднікі, Леніна.
Суднікі
трансьліт. Sudniki[a]
Дата заснаваньня: XVIII стагодзьдзе
Былая назва: Суднікі
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Койданаўскі
Сельсавет: Станькаўскі
Насельніцтва: 29 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1716
Паштовы індэкс: 222732
СААТА: 6222839073
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 53°35′38″ пн. ш. 27°12′19″ у. д. / 53.59389° пн. ш. 27.20528° у. д. / 53.59389; 27.20528Каардынаты: 53°35′38″ пн. ш. 27°12′19″ у. д. / 53.59389° пн. ш. 27.20528° у. д. / 53.59389; 27.20528
Суднікі на мапе Беларусі ±
Суднікі
Суднікі
Суднікі
Суднікі
Суднікі
Суднікі
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Суднікі́[1][2][3] (з 1960 году[4] — Ле́ніна[1]) — вёска ў Койданаўскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Станькаўскага сельсавету. Знаходзіцца за 12 км ад Койданава, 51 км ад Менску, 9 км ад чыгуначнай станцыі Негарэлае.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У пачатку XX стагодзьдзя засьценак Суднікі ўваходзіў у склад Койданаўскай воласьці Менскага павету, мелася 9 двароў, 63 жыхары. 30 кастрычніка 2009 году вёска перададзеная зь ліквідаванага Ляхавіцкага ў Станькаўскі сельсавет[5].

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 2010 год — 29 жыхароў
  • 1 студзеня 2004 году — 18 двароў, 44 жыхары[6]
  • 1999 год — 46 жыхароў

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Паводле афіцыйнай назвы — Lienina

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 178
  2. ^ Рапановіч, Я. Н. Слоўнік назваў населеных пунктаў Мінскай вобласці / Рэд. П. П. Шуба. — Мн.: Навука і тэхніка, 1981. — 360 с. С. 152
  3. ^ Гарады і вёскі Беларусі: энцыклапедыя. Т. 8. Мінская вобласць. Кн. 2 / рэдкал.: Т.У. Бялова (дырэктар) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2011. — 464 с.: іл. ISBN 978-985-11-0554-6. С. 59
  4. ^ Вялікі гістарычны атлас Беларусі. У 4 т. Т. 4 / [рэд. В.Л. Насевіч]. — Мінск: Белкартаграфія, 2018. — 270 с., іл. ISBN 978-985-508-476-2. С. 213
  5. ^ «Об изменении административно-территориального устройства Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 30 октября 2009 г. № 219 (рас.)
  6. ^ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2004. — 704 с.: іл. ISBN 985-6302-64-1. С. 681

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2004. — 704 с.: іл. ISBN 985-6302-64-1.