Сурвілішкі (Віцебская вобласьць)
| Сурвілішкі лац. Surviliški | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Віцебская |
| Раён: | Пастаўскі |
| Сельсавет: | Камайскі |
| Насельніцтва: | 68 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 2155 |
| Паштовы індэкс: | 211865 |
| Нумарны знак: | 2 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 55°5′30.8″ пн. ш. 26°31′15.9″ у. д. / 55.091889° пн. ш. 26.521083° у. д.Каардынаты: 55°5′30.8″ пн. ш. 26°31′15.9″ у. д. / 55.091889° пн. ш. 26.521083° у. д. |
Сурвілішкі на мапе Беларусі ±   Сурвілішкі | |
Сурві́лішкі[1] — вёска ў Беларусі, паміж азёрамі Вялікімі Сурвілішкамі і Малымі Сурвілішкамі. Уваходзяць у склад Камайскага сельсавету Пастаўскага раёну Віцебскай вобласьці.
Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Сурвіла
Паводле францускага лінгвіста-германіста Раймонда Шмітляйна, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў, імя Сурвіла цалкам адпавядае германскаму імю Surville, ад якога ўтварыліся назвы некалькіх мясцовасьцяў у Францыі[2].
Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[3], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[4]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная «лінія Сафарэвіча» (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[5].
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Да 8 красавіка 2004 году вёска ўваходзіла ў склад Мягунскага сельсавету.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 1999 год — 62 чалавекі
- 2010 год — 68 чалавек
Асобы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Зыгмунт Чаховіч (1831—1907) — адзін з кіраўнікоў паўстаньня 1863—1864 гадоў
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf) С. 345.
- ^ Schmittlein R. L’anthroponyme germanique employé d’une façon absolue en fonction toponymique // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1962. P. 115—116.
- ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
- ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.