Сігулдзкі замак

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
замак
Сігулдзкі замак
лат. Siguldas jaunā pils
Краіна Латвія
Месцазнаходжаньне Сігулда
Каардынаты 57°09′56″ пн. ш. 24°50′59″ у. д. / 57.16556° пн. ш. 24.84972° у. д. / 57.16556; 24.84972Каардынаты: 57°09′56″ пн. ш. 24°50′59″ у. д. / 57.16556° пн. ш. 24.84972° у. д. / 57.16556; 24.84972
Архітэктурны стыль нэаготыка
Будаўнік Яніс Мэнгеліс
Дата заснаваньня 1878
Статус нацыянальны архітэктурны помнік Латвіі[d][1]
Сігулдзкі замак на мапе Латвіі
Сігулдзкі замак
Сігулдзкі замак
Сігулдзкі замак
Сігулдзкі замак на Вікісховішчы

Сігулдзкі замак, або Новы Сігулдзкі замак (па-латыску: Siguldas viduslaiku pils) — замак у Сігулдзе, Латвія, пабудаваны ў 1878 годзе ў нэагатычным стыле князямі Крапоткінымі.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Новы замак быў пабудаваны ў 1878 годзе побач з Сігулдзкім сярэднявечным замкам. Падчас Першай Сусьветнай вайны быў разбураны. З 1922 году замак сталі выкарыстоўваць сябры Латыскага Зьвязу пісьменьнікаў, які ўкладваў сродкі ў ягоную рэстаўрацыю. Падчас Другой Сусьветнай вайны замак становіцца штаб-кватэрай Паўночнай дывізіі нямецкай арміі, а пасьля яе — санаторыям для дзяржаўных дзеячоў СССР. З 1993 па 2002 г. у замку разьмяшчалася рада гораду Сігулда, а з 2003 году — рада Сыгулдзкага краю.

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б Latvijas Vēstnesis (латыс.)Latvijas Vēstnesis, 1993.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]