Фэеноорд Ратэрдам

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Фэеноорд
Поўная назва Feyenoord Rotterdam
Заснаваны 19 ліпеня 1908
Горад Ратэрдам, Нідэрлянды
Стадыён Дэ Кёйп
Умяшчальнасьць: 51 177
Галоўны трэнэр
Чэмпіянат Эрэдывізія
 · 2022—2023 1 месца
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
feyenoord.nl (нід.)​ (анг.)

«Фэеноорд» (па-нідэрляндзку: Feyenoord) — нідэрляндзкі футбольны клюб з гораду Ратэрдаму. Быў заснаваны пад назвай «Вільгельміна» ў 1908 годзе, але ў 1912 годзе клюб зьмяніў сваю назву на сучасную й пераехаў на стадыён «Дэ Кёйп» у 1937 годзе. 16-разовы чэмпіён Нідэрляндаў і 13-разовы ўладальнік Кубка Нідэрляндаў, 4-разовы ўладальнік Супэркубка Нідэрляндаў.

«Фэеноорд» зьяўляецца адным з самых пасьпяховых клюбаў у Нідэрляндах. Клюб таксама зьяўляецца ўладальнікам Кубку эўрапейскіх чэмпіёнаў (1970), двух Кубкаў УЭФА (1974, 2002) й аднага Міжкантынэнтальнага кубку (1970). «Фэеноорд» гістарычна зьяўляецца адным з трох дамінуючых клюбаў краіны, у адным шэрагу з «Аяксам» і ПСВ. Гэтыя тры клюбы зьяўляюцца адзінымі клюбамі, якія правялі ўсе сэзоны Эрэдывізіі з моманту ейнага стварэньня ў 1952 годзе.

Клюб вядомы сваёй велізарнай нацыянальнай падтрымай. Найбольш пасьпяховы пэрыяд клюбу ў гісторыі быў у 1960-я і 1970-я гады, калі Кун Мулейн і Увэ Кіндваль прывялі клюб да шасьці чэмпіёнскіх тытулаў, двух эўрапейскіх трафэяў, Міжкантынэнтальнага кубку і, тым самым стаўшы першым нідэрляндзкім клюбам, які атрымаў перамогу ў Кубку эўрапейскіх чэмпіёнаў і Міжкантынэнтальным кубку. «Фэеноорд» мае даўняе супрацьстаяньне з «Аяксам», як сутыкненьне паміж двума найбуйнейшымі гарадамі ў Нідэрляндах. Іхнае дэрбі мае назоў Дэ Клясыкер (па-нідэрляндзку: De Klassieker).

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Футбольны клюб «Вільгэльміна» быў заснаваны ў пабе «Дэ Вэрээнігінг» 19 ліпеня 1908 году[2]. Клюб пачаў гуляць у чырвоных кашулях зь сінімі рукавамі й белых майтках[2]. Між 1908, 1910, 1911 і 1912 гадамі, у клюбе прайшоў шэраг зьмяненьняў у назове каманды й колерах, гэтак у 1909 годзе клюб стаў называцца «Гілесьлёйзэ»[3], а потым зьмяніў назоў на РВВ «Цэлерытас». Атрымаўшы права выступаў пад эгідай Нацыянальнай футбольнай асацыяцыі ў 1912 годзе, клюб быў перайменаваны ў «Фэеноорд», у гонар раёну гораду, у якім была заснавана каманда[4]. Адразу з назовам былі зьменены й колеры клюбу, то бок каманда пачала гуляць у чырвона-белыя кашулях, чорных шортах і чорных шкарпэтках. Гэтыя колеры захаваліся ў клюбе й на сёньня. У 1917 годзе «Фэеноорд» выйшаў у нідэрляндзкую найвышэйшую лігу й пераехаў на новы стадыён «Кромэ Зандвэг»[4].

Пасьля шаснаццаці гадоў пасьля стварэньня клюбу й усяго толькі праз тры гады пасьля пачатку выступаў ў найвышэйшым дывізіёне «Фэеноорд» дамогся першага свайго тытулу, атрымаўшы перамогу ў розыгрышу чэмпіянату Нацыянальнай лігі ў 1924 годзе[4]. Наступным посьпехам клюбу сталася другая перамога ў 1928 годзе. «Фэеноорд» атрымаў свой ​​першы Кубак Нідэрляндаў у 1930 годзе, забіўшы адзіны гол у фінальным дэрбі супраць клюбу «Эксэльсіёр»[5]. Клюб працягнуў дамінаваць у айчынным чэмпіянаце атрымаўшы перамогу ў кубку ў 1935 годзе й у 1936 годзе ў чэмпіянаце.

Дзякуючы выдатным выступам клюбу гульні з удзелам клюбу пачалі прыцягваць большую колькасьць заўзятараў на сваім стадыёне «Кромэ Зандвэг», таму ў 1933 годзе кіраўніцтва клюбу вырашыла пабудаваць новую футбольную пляцоўку. У 1937 годзе клюб пераехаў на новы стадыён, які атрымаў мянушку «Дэ Кёйп», што перакладаецца як «ванна». Да пачатку Другой сусьветнай вайны клюб тройчы запар займае першае месца ў рэгулярным сэзоне, пры гэтым двойчы становячыся чэмпіёнам у 1936 і 1938 гадох[6].

Падчас Другой сусьветнай вайны «Фэеноорд» свае матчы праводзіў на стадыёне ратэрдамскай «Спарты», бо нацысты занялі «Дэ Кёйп»[6].

Супрацьстаяньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Амстэрдамскі «Аякс» зьяўляецца галоўным сапернікам «Фэеноорду»[7]. Два клюбы маюць даўнюю гісторыю супрацьстаяньня, а матчы паміж двума клюбамі называюць Дэ Клясыкер (па-нідэрляндзку: De Klassieker). Саперніцтва спалучае ў сябе ня толькі супрацьстаяньне двух камандаў, але й канфрантацыю паміж двума найбуйнейшымі гарадамі краіны, Амстэрдамам і Ратэрдамам, два месты, якія маюць свае культурныя традыцыі[8]. Сустрэча паміж гэтымі дзьвюмя камандамі па-ранейшаму лічыцца найбуйнейшым дэрбі краіны ў сэзоне[8].

Склад[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Актуальны на 10 лютага 2024 году
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
1 Сьцяг Нідэрляндаў Бр Джастын Бэйлёў 1998
2 Сьцяг Нідэрляндаў Аб Барт Ньіюкооп 1996
3 Сьцяг Нідэрляндаў Аб Томас Бээлен 2001
4 Сьцяг Нідэрляндаў Аб Лютсарэль Геертройда 2000
5 Сьцяг Нідэрляндаў Аб Кіліндсхі Гартман 2001
6 Сьцяг Альжыру ПА Раміз Зэрукі 1998
7 Сьцяг Ірану Нап Алірэза Джаганбахш 1993
8 Сьцяг Нідэрляндаў ПА Кінтэн Тымбэр 2001
9 Сьцяг Японіі Нап Аясэ Ўэда 1998
10 Сьцяг Нідэрляндаў ПА Кальвін Стэнгс 1998
14 Сьцяг Бразыліі Нап Ігар Пайкшан 2000
15 Сьцяг Пэру Аб Маркас Лёпэс 1999
16 Сьцяг Нідэрляндаў ПА Томас ван дэн Бэльт 2001
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
17 Сьцяг Харватыі Нап Лука Іванушац 1998
18 Сьцяг Аўстрыі Аб Гернат Траўнэр (капітан) 1992
19 Сьцяг Гамбіі Нап Янкуба Мінтэ (ар. Ньюкасл) 2004
20 Сьцяг Нідэрляндаў ПА Матс Віфэр 1999
22 Сьцяг Нямеччыны Бр Тыман Вэленройтэр 1995
24 Сьцяг Нідэрляндаў ПА Гівай Цэк’ель 2004
25 Сьцяг Славаччыны Нап Лео Саўэр 2005
27 Сьцяг Нідэрляндаў ПА Антоні Мілямба 2005
29 Сьцяг Мэксыкі Нап Сант’яга Хімэнэс 2001
31 Сьцяг Грэцыі Бр Канстантынас Лямпру 1991
32 Сьцяг Чэхіі ПА Ондржэй Лінгр (ар. Славія) 1998
33 Сьцяг Славаччыны Аб Давід Ганцка 1997
39 Сьцяг Нідэрляндаў Бр Мікі ван Сас 2004

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]