Ціхан Кісялёў

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Ціхан Якаўлевіч Кісялёў
13-ы Першы сакратар Камуністычнай Партыі БССР
15 кастрычніка 1980 — 11 студзеня 1983
Папярэднік: Пётар Машэраў
Наступнік: Мікалай Сьлюнькоў
Першы сакратар Берасьцейскага абласнога камітэта КПБ
1952 — 1955
Папярэднік: Фёдар Сіляеў
Наступнік: Пётар Машэраў
Старшыня Савета Міністраў БССР
9 красавіка 1959 — 11 сьнежня 1978
Папярэднік: Мікалай Аўхімовіч
Наступнік: Аляксандар Аксёнаў
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 30 ліпеня (12 жніўня) 1917

Агародня, Добруская воласьць Гомельскі ўезд
Памёр: 11 студзеня 1983(1983-01-11) (65 гадоў)
Менск, БССР
Партыя:
Адукацыя: пэдагог
Узнагароды:
Герой Сацыялістычнай Працы
Герой Сацыялістычнай Працы
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Кісялёў.

Ці́хан Я́каўлевіч Кісялёў (30 ліпеня [ст. ст. 12 жніўня] 1917, Агародня, Добрускі павет, Гомельская губэрня, Расейская імпэрыя — 11 студзеня 1983, Менск, БССР) — савецкі партыйны дзеяч, быў першым сакратаром ЦК КПБ з 15 кастрычніка 1980 году да 11 студзеня 1983 году.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

З 1936 году працаваў выкладчыкам беларускай мовы, а ў 1941 годзе скончыў Гомельскі пэдагагічны інстытут. Пасьля нямецкага ўварваньня Ціхан Кісялёў разам зь сям’ёй быў эвакуяваны ў Сталінградзкую вобласьць[1], а потым стаў дырэктарам Красьнянскай школы Ўрупінскай вобласьці. У 1944 годзе ён стаў інструктарам Гомельскага абкаму, а потым з 1952 году быў прызначаны сакратаром Берасьцейскага абкаму. У 1955 годзе Кісялёў быў выбраны сакратаром Цэнтральнага камітэта камуністычнай партыі БССР. З 1959 да 1978 году працаваў Старшынём Савета Міністраў Беларускай ССР. Два гады (з 1978 да 1980) працаваў у Маскве намесьнікам старшыні Савета Міністраў СССР, а пасьля гэтага быў адкліканы ў Менск. З 1980 да 1983 году быў першым сакратаром ЦК КПБ[2]. Быў дэпутатам Вярхоўнага Савета СССР 4—10 скліканьняў. Стаў Героем Сацыялістычнай Працы ў 1977 годзе.

Памёр 11 студзеня 1983 году ў Менску.

Пераемнік Кісялёва на пасадзе першага сакратара ЦК КПБ Мікалай Сьлюнкоў сьцьвярджаў, што "Ціхан Кісялёў "выбіў для Менску" будаўніцтва Менскага мэтрапалітэну, нягледзячы на тое, што ў той час мэтро будавалася ў гарадах, насельніцтва якіх перавышала адзін мільён чалавек, а насельніцтва Менску складала 850 тыс. чалавек". Аднак гэта няпраўда, мэтро ў Менску будавалі пазьней, чым у аналягічных па памерах гарадах СССР. Мэтрапалітэн у Тбілісі быў адкрыты ў 1966 пры насельніцтве каля 800 тысячаў, у Баку ў 1967 таксама пры 800 тысячах. У Менску ў той момант таксама жыло каля 800 тысячаў чалавек, аднак мэтро не пачыналі будаваць яшчэ 10 гадоў. На момант, калі Кісялёў закладваў першы камень пры пачатку будаўніцтва мэтро ў 1977, насельніцтва Менску ўжо складала больш за 1,2 млн. А на момант адкрыцьця першай лініі ў 1984 перавышала 1,4 млн. Адкрыцьцё мэтро ў Менску спазьнілася на 12 гадоў пасьля нараджэньня мільённага жыхара гораду.

Акрамя гэтага, ён дабіўся будаўніцтва мэталюргічнага заводу ў Жлобіне, з самым сучасным на той час аўстрыйскім абсталяваньнем. Пасьля таго, як Кісялёў даведаўся пра трагедыю, якая здарылася ў Хатыні пад час Другой Сусьветнай вайны, ён загадаў пабудаваць мэмарыяльны комплекс на месцы вёскі, прысьвечаны ня толькі Хатыні, але і ўсім іншым спаленым беларускім вёскам. Мэмарыяльны комплекс адкрыўся ў 1969 годзе[3].

Папярэднік
Пётар Машэраў
Першы сакратар ЦК КП(б)Б
15 кастрычніка 1980 — 11 студзеня 1983
Наступнік
Мікалай Сьлюнькоў

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ http://www.newsvm.com/news/15/46110/(недаступная спасылка)
  2. ^ Известия ЦК КПСС, 7, июль, 1990 г.
  3. ^ http://21.by/papers_print?id=47287(недаступная спасылка)