Щ

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Літара кірыліцы Шча
Щщ
Выява
 Ц Ч Џ Ш 'Щ' Ъ Ы Ь Ҍ 
Зьвесткі
Тып асноўная кірыліца, альфабэтны;
Гук [ɕ], [ʃtʃ], [ʃt]
Кадаваньне
Назва ў Юнікодзе cyrillic capital letter shcha
cyrillic small letter shcha
Юнікод Щ: U+0429
щ: U+0449
HTML Щ‎: &#1065, &#x429
щ‎: &#1097, &#x449
UTF-16 Щ‎: 0x429
щ‎: 0x449
URL-код Щ: %D0%A9
щ: %D1%89
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

Щ, щ (шча, укр. і рас. ща; курсіў: Щ щ) — літара некаторых славянскіх кірылічных альфабэтаў: 27-я ў расейскім (літаратурным вымаўленьнем лічыцца мяккае [шь]), 26-я ў баўгарскім (вымаўляецца як [шт]) і 30-я ва ўкраінскім (вымаўляецца як цьвердае (падобнае на беларускае) [шч], або на ўсходзе й сярэдзіне Ўкраіны [шь]); выкарыстоўваецца таксама ў пісьмовасьцях некаторых неславянскіх народаў.

Літара ў беларускім альфабэце адсутнічае. У кірыліцы звычайна лічыцца 25-ай паводле парадку (калі гаворка ідзе пра стараславянскую азбуку, дзе Щ прынята ставіць перад Ц) ці 28-ай (у царкоўнаславянскай азбуцы, дзе, як і ў расейскай, стаіць пасьля Ш), выглядае як і лікавага значэньня ня мае; у глаголіцы паводле ліку 26-ы, выглядае як і мае лікавае значэньне 800.

Лічбавае значэньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах Щ ня мае лікавага значэньня.