Юрацкая мова

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Юрацкая мова
Ужываецца ў Расеі
Рэгіён Сыбір
Колькасьць карыстальнікаў
Клясыфікацыя Уральскія мовы
Афіцыйны статус
Коды мовы
ISO 639-1
ISO 639-2(Б)
ISO 639-2(Т)
ISO 639-3 rts

Юрацкая мовасамадыйская мова ўральскае моўнае сям'і. За сёньняшнім часам зьяўляецца мёртвай мовай.

Кароткі нарыс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Носьбіты мовы жылі ў абшары тундравых тэрыторыяў на захад ад ракі Енісей і на тэрыторыі Таймыру, Расея. Юрацкая мова займала прамежкавую пазыцыю паміж энецкай ды ненецкай мовамі самадыйскае групы[1].

Зьвестак пра мову сабрана няшмат. Аднымі з найважнейшых крыніцаў пра юрацкую мову зьяўляюцца запісы фінскага лінгвіста Матыяса Аляксандра Кастрэна, зробленыя ў сярэдзіне ХІХ ст. Мажліва, юрацкая мова зьяўлялася архаічнай часткай энецкае падгрупы[1]. Можа клясыфікавацца як дыялект ненецкае мовы[1], мае вызначаныя рысы, агульныя з энецкай мовай[1].

Апошнія носьбіты мовы вымерлі напачатку ХІХ стагодзьдзя.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]