Яўген Бяласін

Яўген Бяласін
	Яўген Бяласін
Дата нараджэньня	9 чэрвеня 1954
Месца нараджэньня	Грынявічы, Поразаўскі сельсавет, Сьвіслацкі раён, Гарадзенская вобласьць, БССР, СССР;
Дата сьмерці	10 сакавіка 2022 (67 гадоў)
Прычына сьмерці	Ковід-19
Месца вучобы	Менскі дзяржаўны лінгвістычны ўнівэрсытэт;
Занятак	перакладнік, журналіст, пісьменьнік
Месца працы	Берасьцейскі дзяржаўны ўнівэрсытэт імя А. С. Пушкіна;

Яўге́н Бяласін (нарадзіўся 9 чэрвеня 1954 г. - 10 сакавіка 2022, Берасьце^[1]) — беларускі германіст, перакладчык, журналіст.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Яўген Аляксандравіч Бяласін нарадзіўся 9 чэрвеня 1954 году ў в. Грынявічы Сьвіслацкага раёну Гарадзенскай вобласьці БССР. Скончыў Менскі дзяржаўны пэдагагічны інстытут замежных моваў (1975 год). Працаваў у Берасьцейскім дзяржаўным пэдагагічным інстытуце (1979—2001). Першы выкладчык факультэту замежных моваў Берасьцейскага дзяржаўнага ўнівэрсытэту (1994). У 1990-я — 2000-я гады быў дырэктарам Берасьцейскай філіі Беларускага гуманітарнага адукацыйна-культурнага Цэнтру. У 2001 годзе атрымаў забарону на прафэсію. З гэтага часу самадзейны германіст, журналіст, літаратар.

Як перакладчык зь нямецкай мовы згадваецца ў Беларускай энцыкляпэдыі. Перакладае таксама з ангельскай, польскай моваў і з розных моваў на нямецкую.

Памёр вечарам 10 сакавіка пасьля ўскладненньяў, выкліканых каранавірусам.

Бібліяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Фрыдрых Шылер. Пальчатка. (Friedrich Schiller. Der Handschuh.) // Шылер Ф. Вершы і баляды. Драмы. Менск: Мастацкая літаратура, 1993.
Стыг Дагэрман(en). Забіць дзіця. (Stig Dagerman. Ein Kind töten) // «Крыніца», №7, 1994;
Вольфганг Борхэрт(de). Апавяданьні. (Wolfgang Borchert. Erzählungen) // «Крыніца», №2, 1996;
Пэтэр Гандке. Шэршні. (Peter Handke. Hornissen) // ARCHE , №4, 1999;
Пэтэр Сьлётэрдайк(de). Прыйсьці на сьвет, прыйсьці да мовы. Франкфурцкія лекцыі. (Peter Sloterdijk. Zur Welt kommen, Zur Sprache kommen. Frankfurter Vorlesungen) // ARCHE, №2, 2005;
Зыгмунд Фройд. Дыскамфорт ад культуры (Sigmund Freud. «Unbehagen in der Kultur»). Менск: Энцыклапедыкс", 2001;
Сэбаст’ян Гафнэр(en). Гісторыя аднаго немца. Успаміны 1914—1933. (Sebastian Haffner. Geschichte eines Deutschen. Erinnerungen 1914—1933). Менск, 2006;
Чарлз Дыкэнс. Олівэр Тўіст (Сharles Dickens. Oliver Twist). Менск: Галіяфы, 2010;
Кароткая граматыка нямецкай мовы (у суаўтарстве з Л. Баршчэўскім). Менск: Радыёла-плюс, 2012;
Гайнрых Гайнэ. «Пра Польшчу» (пераклад зь нямецкай). Берасьце, 2013;
«Подземелья Бреста, крепости и…» Журналистское исследование с элементами литературы существования. Брест: Полиграфика, 2014;
«Што такое Асьвета?» Імануэля Канта (крэда Асьветніцтва).
Алесь Разанаў. “І вынайшаў сабе я крылы – вось яны”, Білінгва. (з беларускай на нямецкую, як суперакладчык) Логвінаў, Вільня, 2014

Яўген Бяласін вядомы як эсэіст, аўтар соцень публіцыстычных і літаратурна-крытычных артыкулаў.

Некаторыя самыя значныя:

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Памёр германіст і перакладчык з Берасця Яўген Бяласін(недаступная спасылка), Наша Ніва 10-03-2022

[1] Памёр германіст і перакладчык з Берасця Яўген Бяласін(недаступная спасылка), Наша Ніва 10-03-2022

[1]