30 лютага
30 лютага, вядома, што згодна грыгарыянскаму календару люты мае толькі 28 (у звычайны год), альбо 29 дзён (у высакосны год). Але ня менш за тры разы ў гісторыі некаторых краін была адзначана дата — 30 лютага.
30 лютага 1712 году[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Швэдзкі каляндар
У 1699 годзе ў Швэдзкім каралеўстве, у склад якога на той час уваходзіла, дарэчы, і Фінляндыя, было вырашана перайсьці зь юліянскага на грыгарыянскі каляндар. Звычайна гэта рабілася такім шляхам, — наступным днём, пасьля 17 лютага, абвяшчалася 1 сакавіка. Але швэды вырашылі рабіць гэта паступова, мінаючы на працягу 40 гадоў усе высакосныя гады. Такім чынам у кожны такі год, пасьля 28 лютага павінна было наступаць 1 сакавіка. Вось таму 1700 год у Швэцыі быў невысакосным. Аднак, насуперак прынятаму пляну, 1704 і 1708 гады былі высакоснымі, што прывяло да сытуацыі, калі на працягу 11 гадоў швэдзкі каляндар апярэджваў юліянскі каляндар на адзін дзень ды спазьняўся на дзесяць дзён ад грыгарыянскага.
У 1711 годзе кароль Карл XII вырашыў адмовіцца ад правядзеньня рэформы і вярнуцца да карыстаньня юліянскім календаром. Таму ў лютым наступнага году, было дададзена яшчэ два дні, і менавіта такім чынам здарылася, што ў Швэцыі зьявіўся дзень 30 лютага 1712 году.
У 1753 годзе Швэцыя канчаткова перайшла на грыгарыянскі каляндар, але ўжо больш звычайным для таго часу чынам — пераскочыўшы пасьля 17 лютага на 11 дзён уперад.
30 лютага 1930—1931 гадоў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 1929 годзе ў СССР быў уведзены савецкі рэвалюцыйны каляндар, дзе ў кожным месяцы было па 30 дзён, а 5 ці 6 дзён, што заставаліся, былі абвешчаныя так званымі «безьмесяцовымі канікуламі». Такім чынам каляндар Савецкага Саюзу 1930 і 1931 гадоў утрымоўваў дзень 30 лютага. Трэба дадаць, што звычайны, грыгарыянскі, каляндар у гэты час працягваў гэтак сама ужывацца ў Савецкім Саюзе. Дзеяньне рэвалюцыйнага календара было ня вельмі доўгім, і ў 1932 годзе ён быў скасаваны.
30 лютага ў Старажытным Рыме[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Ангельскі навуковец XIII стагодзьдзя Сакрабоска сьцьвярджаў, што люты, у Старажытным Рыме, згодна юліянскаму календару, меў 30 дзён у пэрыяд з 44 году да н. э.. да 8 году н. э., да тога часу калі імпэратар Актавіян Аўгуст скараціў люты на адзін дзень, каб дадаць яго да жніўня, месяца які быў названы ў яго гонар (лац. Augustus), паколькі ліпень, які быў названы ў гонар яго папярэдніка Юлія Цэзара (лац. Julius) меў 31 дзень, а жнівень толькі 30. Аднак няма ніводнай гістарычнай крыніцы, якая б пацьвярджала, што так было на самой справе, і найверагодней за ўсё гэта міт, хаця і вельмі стары.
30 лютага 3328 году[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Нягледзячы на тое, што дзейны каляндар мае зусім малую памылку, але ўсё роўна за 3328 гадоў назапашваецца памылка памерам у 1 дзень. Таму, калі за гэты час ня будзе вынайдзены новы, больш дакладны каляндар, у 3328 годзе будзе 367 дзён, і найверагодней гэта будзе 30 лютага.