Іён

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Іён (ад па-грэцку: ión, «той, які ідзе») — электрычна зараджаная часьцінка, якая ўтвараецца з атама або групы хімічна зьвязаных атамаў шляхам страты або далучэньня электронаў. Іёны могуць утварацца з атамаў, малекулаў, радыкалаў і іншых іёнаў.

Панятак і назва іён былі прапанаваныя Майклам Фарадэем у 1834 годзе. Іён з дадатным зарадам (недахопам электронаў) завуцца катыёнамі, іёны з адмоўным зарадам (лішкам электронаў) — аніёнамі. Зарад іёнаў заўсёды роўны цэлай колькасьці зарадаў электрона[1]. Знак зарада пазначаюць адпаведна знакамі плюс і мінус, велічыня зарада іёна ў адзінках зарада электрона пазначаецца лічбай; лічба 1 звычайна ня пішацца (напрыклад, Na+, Cl-, Ca2+, SO42-).

Іёны маюць наступныя ўласьцівасьці:

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Яковлева А. А. Ионы // Химический энциклопедический словарь. — Москва: "Советская энциклопедия", 1983. — С. 432. — ISBN 5-85270-254-6

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Іёнсховішча мультымэдыйных матэрыялаў