Віялянчэль

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Віялянчель

Віялянчэ́ль — музычны інструмэнт, які належыць да групы струнна-смычковых інструмэнтаў. Віялянчэль мае чатыры струны. (Ля-рэ-соль-до). Віялянчэль уваходзіць у склад Сымфанічнага аркестра.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Віялянчэль зьявілася ў першай палове XVI стагодзьдзя ад смычковых інструмэнтаў народнага паходжаньня. Да канца XVIII стагодзьдзя выціснула Гамбія. Клясычныя ўзоры віялянчэлі стварылі італьянскія майстры XVII-XVIII стст. А. Амаці, Дж. Гварнэры, Д. Монтальяна і А. Страдывары.

Музыкі, якія выкарыстоўвалі ў сваёй творчасьці віялянчэль[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]