Леўкішкі

	Леўкішкі; лац. Leŭkiški
	лет. Liaukiškės
Краіна:	Летува
Павет:	Віленскі
Раён:	Троцкі
Насельніцтва:	3 чал. (2011);
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Геаграфічныя каардынаты:	54°38′46″ пн. ш. 24°30′22″ у. д. / 54.64611° пн. ш. 24.50611° у. д.Каардынаты: 54°38′46″ пн. ш. 24°30′22″ у. д. / 54.64611° пн. ш. 24.50611° у. д.
	Леўкішкі на мапе Летувы Леўкішкі

Леўкішкі (лет. Liaukiškės) — вёска ў Летуве, каля возера Леўкішкаў. Уваходзяць у склад Высакадворскага староства Троцкага раёну Віленскага павету.

Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Левік

Левіка (Leuico) — імя германскага паходжаньня^[1].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»^[2], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»^[3]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»^[4].

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У пачатку XX ст. вёска Леўкішкі ўваходзіла ў склад Высакадворскай воласьці Троцкага павету Віленскай губэрні^[5]

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

1905 год — 177 чалавек^[6]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1053.
^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 2. — Warszawa, 1902. S. 224.
^ Виленская губерния: полный список населенных мест со статистическими данными о каждом поселении. — Вильна, 1905. С. 313.

[1] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1053.

[2] Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.

[3] Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.

[4] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.

[5] Słownik geograficzny... T. XV, cz. 2. — Warszawa, 1902. S. 224.

[6] Виленская губерния: полный список населенных мест со статистическими данными о каждом поселении. — Вильна, 1905. С. 313.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]