Срэбны мэдаль

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Срэбны мэдаль,
Алімпійскія гульні 1896 году

Срэбны мэдальмэдаль, які выкарыстоўваецца ў якасьці ўзнагароды. У спорце срэбны мэдаль звычайна выдаецца ўдзельніку, які атрымаў другое месца ў спаборніцтве.

Пераможцы, заняўшыя першае й трэцяе месца, традыцыйна, атрымліваюць залаты мэдаль і бронзавы мэдаль адпаведна.

Алімпійскія гульні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У 1896 мэдалі пераможцаў былі фактычна срэбнымі. Звычай залатых, срэбных і бронзавых мэдалёў для першых трох месцаў быў уведзены з Алімпійскіх гульняў 1904 году й быў распаўсюджаны на шматлікія іншыя спартовыя мерапрыемствы. Чаканка мэдалёў зьяўляецца прэрагатывай краіны-арганізатара.

Дызайн мэдалёў, якія ўручаліся спартоўцам на першых васьмі летніх Алімпійскіх гульнях, быў зусім розным і распрацоўваўся кожным аргкамітэтам самастойна. З 1928 і аж да 2000 гады дызайн заўсёды быў аднолькавым. Авэрс уяўляў сабою дызайн флярэнтыйскага мастака Джузэпэ Касыёлі з тэкстам краіны-арганізатара. Гэта была Багіня Ніка з пальмавай галіной у правай руцэ, якая ўшаноўвае пераможца, на фоне амфітэатра. Рэвэрс мэдалю зьмяняўся ў залежнасьці ад пажаданьняў краіны, дзе праводзіліся Гульні. Характэрна, што Касыёлі ў сваёй працы паказаў рымскі амфітэатар нягледзячы на тое, што гульні былі першапачаткова грэцкімі.

Пачынальна з 2004 году да Алімпійскіх гульняў у Афінах , ад традыцый адступілі, і абодва бакі мэдалю вырабляюцца паводле ўнікальнага дызайну арганізатараў гульняў.

Зімовыя мэдалі Алімпійскіх Гульняў маюць больш разнаплянавай дызайн ад адных гульняў да іншых.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]