Вожык белагруды

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Вожык белагруды
Клясыфікацыя
ЦарстваЖывёлы (Animalia)
ТыпХордавыя (Chordata)
КлясаСысуны (Mammalia)
ІнфраклясаПляцэнтарныя (Placentalia)
НадатрадЛяўразыятэрыі (Laurasiatheria)
АтрадМошкаедныя (Eulipotyphla)
СямействаВожыкавыя (Erinaceidae)
РодВожык (Erinaceus)
ВідВожык белагруды
Бінамінальная намэнклятура
Erinaceus roumanicus Barrett-Hamilton, 1900
Арэал

Во́жык белагру́ды (Erinaceus roumanicus) — жывёла клясы сысуноў атрада мошкаедных сямейства вожыкавых.

Распаўсюджваньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сустракаецца ў паўднёвай Эўропі на Каўказе і дасягаючы аж да заходняга Сыбіру. Насяляе сельскагаспадарчыя ўгодзьдзі, паркі і сады ў сельскай і гарадской мясцовасьці, хмызьняковыя месцы пражываньня на ўзлесках і хмызьняковай расліннасьці.

Постаць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Яго даўжыня складае 171—280 мм, даўжыня хваста 29 мм, маса 0.24-1.2 кг. Ніжнія часткі цела амаль белыя.

Лад жыцьця[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Гэта адзіночныя начныя жывёлы, якія днём праводзяць у гнязьдзе, а ноччу шукаюць ежу. Іх рацыён пераважна складаецца з вусякоў, дажджавых чарвякоў і мнаганожак.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]