Люга

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Люга
гішп. Lugo
Выгляд на горад і катэдральны сабор з рымскай сьцяны
Выгляд на горад і катэдральны сабор з рымскай сьцяны
Герб Люга Сьцяг Люга
Дата заснаваньня: 1834
Краіна: Гішпанія
Аўтаномная супольнасьць: Галісія
Правінцыя: Люга
Кіраўнік: Mercedes Paula Alvarellos Fondo[d]
Плошча: 329,78 км²
Вышыня: 465 м н. у. м.
Насельніцтва (2013)
колькасьць: 98 761 чал.
шчыльнасьць: 299,48 чал./км²
Часавы пас: UTC+1
летні час: UTC+2
Паштовы індэкс: 27001-27004
Нумарны знак: LU
Геаграфічныя каардынаты: 43°0′42.0001″ пн. ш. 7°33′25.9999″ з. д. / 43.011666694° пн. ш. 7.557222194° з. д. / 43.011666694; -7.557222194Каардынаты: 43°0′42.0001″ пн. ш. 7°33′25.9999″ з. д. / 43.011666694° пн. ш. 7.557222194° з. д. / 43.011666694; -7.557222194
Люга на мапе Гішпаніі
Люга
Люга
Люга
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
http://lugo.gal/

Люга (па-галісійску: Lugo) — горад у паўночна-заходняй Гішпаніі, Аўтаномнае супольнасьці Галісія. Насельніцтва на 2010 год — 97 635 жыхароў. Люга зьяўляецца адзіным горадам у сьвеце, якая акружана поўнасьцю захавалымі рымскімі сьценамі, якія дасягаюць у вышыню ад 10 да 15 мэтраў і маюць сыстэму з 71 вежы й 10 брамамі. Гэтыя сьцены III стагодзьдзя знаходзяцца пад абаронай ЮНЭСКО, то бок унесены ў Сусьветнай спадчыны ЮНЭСКО. Мост праз раку Міньню па сутнасьці мае рымскае паходжаньне, аднак праз шматлікія рамонты на працягу стагодзьдзяў ягоны рымскі характар​​ быў страчаны.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Горад быў заснаваны, верагодна, кельтамі й прысьвечаны Лугасу[1], кельцкаму богу сьвятла, клятвы й мастацтва. Пазьней рымскі вайсковец Паўль Фабіюс Максім заваяваў горал і назваў яго Люк Аўгусьці (лац. Lucus Augusti) у 13 годзе да н. э. Места сталася рымскім вайсковым лягерам, у той час як Рымская імпэрыя скончыла заваёву поўначы Пірэнэйскага паўвострава. Горад увайшоў у склад правінцыі Тараконская Гішпанія й быў галоўным местам племяні капоры. Не зважаючы на тое, што горад быў невялікім па памеры, ён гуляў значную ролю ў рымскі пэрыяд, бо разьмешчаны ў цэнтральнай частцы буйнога рэгіёну здабычы золата, што ў рымскі пэрыяд вялася вельмі актыўна.

Напрыканццы V стагодзьдзя горад меў свайго біскупа й застаўся адміністрацыйным цэнтрам свэваў і вэстготаў, перш, чым сышоў ў заняпад.

Гарады-сябры[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Alexei Kondratiev (2007). Lugus: The Many-Gifted Lord. Mythical Ireland.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Люгасховішча мультымэдыйных матэрыялаў