Сьвятарская кніга

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Ілюстрацыя да 26 разьдзелу кнігі Левіт
Кніга Старога Запавету

Сьвятарская кніга


Пяцікніжжа Майсеева
Прарокі
Пісаньні

Леві́т (па-габрэйску: וַיִּקְרָא, Ва-ікра́ — «І заклікаў»; па-лацінску: Leviticus; па-старажытнагрэцку: Λευϊτικόν; таксама «Трэцяя кніга Майсеева») — трэцяя кніга Пяцікніжжа (Торы), Старога Запавету і ўсёй Бібліі. У талмудычнай літаратуры[1] часьцей завецца «Торат каханім» («сьвятарская ўстава»). Прысьвечаная рэлігійна-культаваму боку жыцьця народу Ізраілю. Складаецца з 27 разьдзелаў.

Крыніцы і заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Мішна, Мэгіла 3:5, Мідраш Шыр а-Шырым Раба 5:20

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]