У (кірыліца)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Літара кірыліцы У
Уу
Выява
 С Т Ћ Ќ 'У' Ў Ф Х Ц 
Беларускі альфабэт:
 П Р С Т У Ў Ф Х Ц 
У лацінцы U · u
Зьвесткі
Тып асноўная кірыліца, альфабэтны;
Гук [u], [ʊ], [ʌ]
Кадаваньне
Назва ў Юнікодзе cyrillic capital letter u
cyrillic small letter u
Юнікод У: U+0423
у: U+0443
HTML У‎: &#1059, &#x423
у‎: &#1091, &#x443
UTF-16 У‎: 0x423
у‎: 0x443
URL-код У: %D0%A3
у: %D1%83
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

У, у (курсіў: У у) — 21-я літара беларускага кірылічнага альфабэту. Выкарыстоўваецца таксама ў пісьменнасьцях некаторых неславянскіх народаў.

Знак «оукъ» (ук) пішацца ў сярэдзіне ці канцы слова, а знак «оник» пішацца ў пачатку слова. У стара- і царкоўнаславянскім альфабэтах носіць назву «укъ», што азначае «навука, вучэньне, навучэньне». У кірыліцы звычайна лічыцца 21-й паводле парадку, лікавага значэньня ня мае, у глаголіцы паводле ліку 22-я, мае лікавае значэньне 400. Паходжаньне літары ў абодвух альфабэтах — лігатура літараў «он» (О) і «іжыца» (Ѵ, ѵ).

Напісаньне ѹ ў стараславянскіх і старажытнарускіх помніках нярэдка правакуе непрафэсыйных аўтараў на сьцьверджаньне, што гэтая літара гучала ў старажытнасьці, як злучаны гук (дыфтонг) [оу], і выкарыстаньне гэтай тэзы для няправільных роздумаў (напрыклад вымова слова: Радоуніца, а правільна Радуніца). Ніякіх навуковых падстаў да такога сьцьверджаньня сучаснай навуцы невядома.

Лічбавае значэньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пры клясіфікацыйным падзеле мае значэньне «трынаццаты» (група «М»), пры лічбавай нумарацыі — дадатковае значэньне для разьмежаваньня прадметаў пад адным нумарам (шыфр № 9 у).

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах У ня мае лічбавага значэньня.