Мелігед
Мелігед (лац. Meligedius) — бізантыйскі ўраднік ў VI стагодзьдзі, які дзеяў за часамі імпэратара Юстыніяна (527—565).
Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Упамінаецца ў 552 годзе, калі перайшоў на бок Остгоцкага каралеўства Татылы (валадарыў у 541—552 гадох). У той час разам з Уліфам камандаваў гоцкай залогай ў Пэруджа. Хацеў прыняць прапанову бізантыйскага водцы Нарсэса і здаць горад, але Ўліфа адмовіўся. Паміж імі адбылася бойка, Уліф быў забіты, і Мелігед неадкладна здаў горад[1].