Райымбек батыр (станцыя мэтро)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Станцыя «Райымбек батыр»
Першая лінія Алмацінскага мэтрапалітэну
Алмацінскі мэтрапалітэн
Дата адкрыцьця 1 сьнежня 2011
Праектная назва Кастрычніцкая
Пераходы на станцыі Райымбек батыр 2
Першая лінія Алмацінскага мэтрапалітэну
leer Райымбек батыр (электрадэпо)
ЦЧ-1 «Райымбек батыр»
Райымбек батыр (станцыя мэтро)
Райымбек батыр 2 (станцыя мэтро)
Райымбек батыра
leer leer
Жыбек Жолы (станцыя мэтро)
Достык (станцыя мэтро)
Жыбек Жолы
Алмалы (станцыя мэтро) leer
Алмалы
Абай (станцыя мэтро) leer
Абай
Камуністычная (станцыя мэтро) leer
Камуністычная
Байканур (станцыя мэтро) leer
Байканур
Тулпар (станцыя мэтро) leer
Тулпар
Алатаў (станцыя мэтро)
Алатаў 2 (станцыя мэтро)
Алатаў
Сайран (станцыя мэтро) leer
Сайран
Масква (станцыя мэтро) leer
Масква
leer Аксай (станцыя мэтро)
Аксай
Алтын Бесык (станцыя мэтро) leer
Алтын Бесык
Алты Алаш (станцыя мэтро) leer
Алты Алаш
leer Калкаман (станцыя мэтро)
Калкаман

«Райымбек-батыр» (па-казаску: Райымбек батыр) — станцыя Алмацінскага мэтрапалітэну. Зьяўляецца канцавой на першай лініі, за станцыяй «Жыбек-Жолы». Адкрыцьцё станцыі адбылося 1 сьнежня 2011 году ў складзе першага пускавога ўчастка Алмацінскага мэтрапалітэну «Райымбек Батыра» — «Алатаў»[1]. Названая ў гонар Раімбек-Батыра. У праекце мела назву «Кастрычніцкая».

Будаўніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Пачатак 2008 году. Станцыйны комплекс гатовы на 90%. Станцыю ўжо злучылі з тунэлем і закрываюць перакрыцьці. Апошні ўзровень ідзе практычна на ўзроўні праезнай часткі. Пляцоўка ня злучаная з электрадэпо. На пляцоўцы дэпо пачатае будаўніцтва.
  • Красавік 2008. На станцыі пачалася аздабленьне леўкасам.
  • Травень 2008 году. Пачаліся разборкі ТПК ЩН1М (2-і тунэльны атрад).
  • Верасень 2008 году. Пачалося будаўніцтва падземнага пераходу на скрыжаваньні вуліц Райымбек і Фурманава з выхадам на станцыю.

Архітэктура і афармленьне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

«Райымбек батыр» — адназводчатая станцыя дробнага закладу. Дызайн выкананы ў духу сумяшчэньня старажытнага з сучаснасьцю. На сьценах намаляваныя нацыянальныя ўзоры і наскальныя малюнкі.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]