Бутавіт
| Бутавіт лац. Butavit | |
| Botwith | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Boto + Witt |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Буцівіт, Ботвіт |
| Зьвязаныя імёны | Witbot |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Бутавіт» | |
Бутавіт, Буцівіт (Ботвіт) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Ботвіт (Botwith[1]) і Вітбот (Witbot) — імёны германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -бут- (-бот-) (імёны ліцьвінаў Бутвід, Бутрык, Вільбут; германскія імёны Botvid, Butariks, Willebut) паходзіць ад усходнегерманскага but- з значэньнем 'корань, камель' (гепідзкае butilo 'камель')[3], а аснова -віт- (імёны ліцьвінаў Віцень, Віталт, Вітарт; германскія імёны Wittenus, Witolt, Witard) — ад гоцкага wit 'веда, розум, закон'[4], старасаксонскага witan 'ведаць' або ад асновы -від-[5]. Такім парадкам, імя Бутавіт азначае «корань мудрасьці»[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Боутовить (умова 1219 году); Butiuit Rakuteuicz (1387—1394 гады)[7]; отъ Ушатцкаго Базиліанскаго монастыря Суперiора Cергея Ботвита (27 жніўня 1803 году)[8].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Бутавіт († па 1219) — літоўскі князь з роду Рушкавічаў
- Буцівіт Ракутавіч († па 1394) — літоўскі баярын, меў сыноў Некраша і Івана (Івашку)
Ботвіты гербу Суліма[9] — літоўскі шляхецкі род[10][11]. з ваколіцаў Вялейкі[12].
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Nielsen O. Olddanske personnavne. — Kjøbenhavn, 1883. S. 14.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1566.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 291.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 20.
- ^ Поручная грамота за Братошу Койлутовича (1387—1394), Fontes historiae Magni Ducatus Lithuaniae
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 16. — Вильна, 1889. С. 41.
- ^ Gajl T. Herby Szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodow. — Gdańsk, 2003. S. 261.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Б, Згуртаваньне беларускай шляхты
- ^ Гербоўнік беларускай шляхты. Т. 2. — Менск, 2007. С. 322.
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 6. — Rzeszów, 2006. S. 51.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. Аўтарскае выданне. — Менск, 2019. — 459 с. — (сьціслая вэрсія кнігі: Вытокі Вялікае Літвы. — Менск, 2021. — 89 с.)