Пчолы

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Пчолы
Osmia ribifloris
Клясыфікацыя
НадцарстваЭўкарыёты
ЦарстваЖывёлы
ТыпСуставаногія
ПадтыпШасьціногія
КлясаВусякі
АтрадПерапончатакрылыя
ПадатрадСьцябліністачэраўныя
НадсямействаПчаліныя
Бяз рангуПчолы
Бінамінальная намэнклятура
Anthophila

Пчолы (па-лацінску: Anthophila) — лятучыя вусякі, якія эвалюцыйна цесна зьвязаныя з восамі і мурашкамі і вядомыя сваёй роляй у апылкаваньні расьлінаў. Сам панятак ня ёсьць нейкай таксанамічнай адзінкай, але зьяўляецца агульнай клядай, якая апісвае шэраг сем’яў у надсямействе пчаліных. Гэты падзел у 1935 годзе прапанаваў энтамоляг Т. Rayment. Як шэраг сем’яў, аналягічны пчолам, D. J. Brothers вылучыў у 1975 годзе таксон Spheciformes (шэраг сем’яў восаў). На практыцы такі падзел звычайна не выкарыстўваецца, паколькі падзел надсямейства пчаліныя непасрэдна на сямействы лічыцца дастатковым.

У сямі прызнаных біялягічных сем’ях пчолаў вядома больш за 16 тысяч відаў гэтых жывых істотаў[1][2]. Некаторыя віды, у тым ліку мядовыя пчолы, чмялі і бязжалыя пчолы, жывуць сацыяльна ў калёніях, у той час як некаторыя віды, як то осьмія, пчолы-цесьляры, мэгахілы і галіктыды, жывуць паасобна. Пчолы водзяцца на ўсіх кантынэнтах, за выключэньнем Антарктыды, ва ўсіх месцах іхнага пражываньня на плянэце маюцца квітнеючыя расьліны, якія апылкуюцца пчоламі. Памеры пчолаў вагаюцца ад драбнюткіх бязжалавых відаў пчолаў, чые істоты-працаўнікі меншыя за 2 мілімэтры, да гіганцкай пчалы Ўолеса, найбуйнейшага віду мэгахілаў, саміцы якіх могуць дасягаць даўжыні ў 39 мілімэтраў.

Пчолы сілкуюцца нэктарам і пылком, першы зь якіх у першую чаргу ёсьць крыніцай энэргіі, а другі ў першую чаргу зьяўляецца крыніцай бялку і іншымі пажыўных рэчываў. Большасьць пылка выкарыстоўваецца ў якасьці ежы дзеля пчаліных лічынак. Да хрыбетных драпежнікаў пчолаў адносяцца такія птушкі, як то пчалаед, а да драпежных вусякоў адносяцца пчаліныя воўкі і стрэлкі. Апылкаваньне расьлінаў пчоламі мае важнае значэньне як у экалягічным, гэтак і ў камэрцыйным пляне, і зьмяншэньне колькасьці дзікіх пчолаў павялічыла значнасьць апылкаваньня адамашненымі пчоламі на камэрцыйным падмурку.

Людзі займаюцца пчалярствам на працягу тысячагодзьдзяў, прынамсі з часоў Старажытнага Эгіпту і Старажытнай Грэцыі. Пчолы патрапілі ў міталёгію і фальклёр, ды іншыя віды мастацтва з старажытных часоў, аднак цэнтры пчалярства традыцыйна ў асноўным сканцэнтраваныя ў Паўночным паўшар’і.

Сямействы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сямействы паводле Brothers (1975)[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Apiformes (сямейства пчолаў)
  • Spheciformes (сямейства восаў)

Сямействы паводле Rayment (1935)[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Apiformes (сямейства пчолаў)
  • Colletiformes
  • Andreniformes
  • Megachiliformes
  • Xylocopiformes

Бібліяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Rayment, T. 1935. A cluster of bees. Sixty essays on the life-histories of Australian bees, with specific descriptions of over 100 new species, and an introduction by Professor E. F. Phillips. Sydney: Endeavour Press.
  • Brothers, D. J. 1975. Phylogeny and classification of the aculeate Hymenoptera, with special reference to the Mutillidae. University of Kansas Science Bulletin: Lawrence, 50.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Danforth, B. N.; Sipes, S.; Fang, J.; Brady, S. G. (October 2006). «The history of early bee diversification based on five genes plus morphology». PNAS. 103 (41): 15118—15123. Bibcode:2006PNAS..10315118D. doi:10.1073/pnas.0604033103. PMC 1586180. PMID 17015826.
  2. ^ Michener, Charles D. (2000). «The Bees of the World». Johns Hopkins University Press. — С. 19—25. — ISBN 0-8018-6133-0.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]