Рэйн (імя)
| Рэйн лац. Rejn | |
| Rein | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Рэйнь, Рэйна |
| Зьвязаныя імёны | Рэйнальд, Рэнігер, Рэйнар, Раймунд |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Рэйн» | |
Рэйн (Рэйнь) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча. Жаночае імя — Рэйна.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Рэйн, Райна або Рэйна (Rein, Raino, Reyne) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -раг- (-рэг-) / раган- (рэйн-) (імёны ліцьвінаў Рагла, Рагін, Рагвалод; германскія імёны Ragilo, Ragenus, Ragvald) паходзіць ад гоцкага raginon 'гаспадарыць, судзіць, выракоўваць', ragin 'вырак'[2].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Rejn (Rena), Rejnko, Rejbołt (< Rejmbołt), Rejner (Rajner, Rener), Rejnman, Rejmer (Rejmar), Rejmund, Rejnołt (Renołt, Rynałt[3])[4].
У Прусіі бытавалі імёны Reynke / Reyniko[a] (1407 і 1419 гады)[6], Reynboto / Reynbotte[b] (1299, 1314 і 1400 гады)[8][6], Raymoth / Reimot[c][10]. У ваколіцах Мэмэлю бытавалі імёны Рэйнаўд[d], Рэймунт (Раймунт)[e] і Рэйнант[f]: Mattis Reynaud… Sargusch Reymundt… Jacuf Reynnanth… Jan Raymunth (1511—1520 гады)[13]. У 1621 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Petrus Reinhardus, Waltersdorfensis Borussus, у 1650 годзе — Petrus Reinhardi, Hieropolitanus Prussus[14].
Германскае імя Reyneke бытавала ў XV ст. у Рызе[15].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: меръника Миколая Косевского Реину (1 ліпеня 1560 году)[16]; Jacobus Reyniewicz (1699 год)[17]; Reyn Łukszan… Andrzey Stypan, Rein Stypan (1712 год)[18]; Anna Reyniowa (11 чэрвеня 1719 году)[19]; Reina Sienkoniowa (24 ліпеня 1735 году)[20]; Reina Bielewiczowna (16 студзеня 1738 году)[21]; Reynie (1744 год)[22]; Reina Mingayłowna (27 кастрычніка 1776 году)[23][g].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Рэйна Балтрамееўна Ягінтовіч — расенская зямянка, якая ўпамінаецца ў 1581 годзе[26]
- Ганна, Дарота, Катрына, Рэйна, Пётар, Станіслаў і Марцін Тамашавічы Гелгудовічы — расенскія зямяне, якія ўпамінаюцца ў 1590 годзе[27]
- Марцін Рэйн — віленскі мешчанін, які ўпамінаецца ў 1668 годзе[28]
На 1906 год існавала вёска Рэйні і дзьве вёскі з назвай Рэйнішкі ў Дзьвінскім павеце, а таксама фальварак Рэйнікі і вёска Рэйнева ў Рэжыцкім павеце Віцебскай губэрні[29].
На гістарычнай Браслаўшчыне існуе вёска Рэйны.
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Reinike (Reinco)[5]
- ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Reginbot, пазьнейшае Reinboth[7]
- ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Reimod (< Reginmot)[9]
- ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Reinald[11]
- ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Reimund[12]
- ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Reginnant[12]
- ^ Таксама:
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1222.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 7: Suplement. Rozwiązanie licznych zagadek staropolskiej antroponimii. — Kraków, 2002. S. 496.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 203.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1222.
- ^ а б Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 82.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1225.
- ^ Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 703.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1236.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 81.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1238.
- ^ а б Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1236.
- ^ Rowell S. C. Aspects of settlement in the Klaipėda District (Memelland) in the late fifteenth and early-sixteenth centuries // Acta historica universitatis Klaipedensis. T. 11, 2005. P. 29—31.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 231, 254, 515.
- ^ Siliņa-Piņķe R. Rufnamen in Riga im 15. Jahrhundert: Überlegungen über eine schichtenspezifische Namengebung // Die Stadt und ihre Namen. Bd. 2., 2013. S. 248.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 17. Акты Гродненского земского суда. — Вильна, 1890. С. 424.
- ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia 1699—1701 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
- ^ Историко-юридические материалы, извлеченные из актовых книг губерний Витебской и Могилевской, хранящихся в Центральном архиве в Витебске. Вып. 27. — Витебск, 1898. С. 157, 165.
- ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1716—1719 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
- ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1733—1735 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
- ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1736—1742 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Sẽnosios Pasvalio bažnyčios knygos. X. 1776—1793 metų jungtuvių metrikų knyga. — Savilaida, 2016. P. 7.
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 10. — Warszawa, 1938. S. 226.
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 10. — Warszawa, 1938. S. 224.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 1. ― Вильна, 1901. С. 83.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 2. ― Вильна, 1903. С. 86.
- ^ Описание документов архива западно-русских униатских митрополитов. Т. 1. — СПб., 1897. С. 316—317.
- ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 127, 130, 136, 335, 349.