Рэйнальд
| Рэйнальд лац. Rejnald | |
| Reinald | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Rein + Wald |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Рэйнальт, Рэгінальд |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Рэйнальд» | |
Рэйнальд (Рэйнальт), Рэгінальд — мужчынскае імя.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Рагіналд або Рэйналд, пазьней Райнальд (Raginald, Reinald, Reinold) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -раг- (раган-) (імёны ліцьвінаў Рагель, Рагін; германскія імёны Ragilo, Ragenus) паходзіць ад гоцкага raginon 'гаспадарыць, судзіць, выракоўваць', ragin 'вырак'[2], а аснова -валд- (-алд, -олт) (імёны ліцьвінаў Геральт, Левалт, Рамвольт; германскія імёны Gerwald, Lewolt, Romuald) — ад гоцкага і германскага waldan 'валодаць, гаспадарыць' або wulþus 'слава, мажнасьць'[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: отдалъ Рейналту Крокову, абы онъ съ Полонъки и Кретинки серебъшчизну выбралъ (каля 1563 году)[4]; Tyszkiewicz Rejnald (30 верасьня 1651 году)[5]; Lenartowicz Reginald (1744—1745 гады)[6].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Рэйнальд (Rejnald, Reinhold) Міхал Пілсудзкі — дзяржаўны дзяяч Рэчы Паспалітай, харужы парнаўскі, стольнік браслаўскі ў 1697—1699 гадох[7]
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1237—1238.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1—2, ч. 3, т. 1. — Юрьев, 1914. С. 677.
- ^ Kłapkowski W. Konwent Dominikanów w Sejnach // Ateneum wileńskie. R. 13, z. 2. — Wilno, 1938. S. 91 (159).
- ^ Kłapkowski W. Konwent Dominikanów w Sejnach // Ateneum wileńskie. R. 13, z. 2. — Wilno, 1938. S. 91 (159).
- ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, tom I: Województwo wileńskie. XIV—XVIII wiek. — Warszawa, 2004. S. 595.