Уладзімер Піпін
Уладзімер Піпін | |
| Дата нараджэньня | 10 студзеня 1972 (52 гады) |
|---|---|
| Месца нараджэньня | |
| Месца вучобы | |
| Занятак | скульптар |
| Жанры | манумэнтальная скульптура[d], станковая скульптура[d] і мемарыяльная скульптура[d] |
Уладзімер Анатольевіч Піпін (нар. 10 студзеня 1972, г. Орша, Віцебская вобласьць) — беларускі скульптар.
Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Скончыў у 1991 годзе Менскую мастацкую вучэльню, у 1997 годзе Беларускую акадэмію мастацтваў. 3 1994 году ўдзельнік мастацкіх выстаў[1].
З 2005 году працаваў на катэдры малюнку, жывапісу, скульптуры Беларускай акадэміі мастацтваў. Выкладаў акадэмічны рысунак, дэкаратыўную плястыку і архітэктоніку. Распрацаваў мэтадычны дапаможнік «Асновы акадэмічнага рэльефу»[2].
Сябар Беларускага саюзу мастакоў.
Творчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Працуе ў манумэнтальнай, станковай і мэмарыяльнай скульптуры. Матэрыял — граніт, бронза.
Сярод твораў: скульптуры князя Усяслава Чарадзея, «Шэры анёл» (Орша), «Сон воіна» (Магілёў), «Валькірыя» (Ломжа, Польшча), кампазыцыі «Тэатар», «Русалачка» (Сувалкі, Польшча), рэльеф «Старонкі да жыцьця» (Менск)[1], памятнага знаку «Полацк — калыска беларускай дзяржаўнасьці» ў Полацку (арх. Армэн Сардараў)[3][4], помніку Льву Сапегу ў Слоніме (у сааўтарстве з Іванам Міско і Сяргеем Логвіным)[5].
Творы знаходзяцца ў галерэях і прыватных калекцыях[1].