Элк

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Элк
польск. Ełk
Угары: Мост на Элцкім возеры; другі шэраг: камяніцы на вул. Міцкевіча і Касьцюшкі; трэці шэраг: Артыстычная школа і былая вайсковая частка; чацьверты шэраг: парк Салідарнасьці і пляц Яна Паўла II; пяты шэраг: касьцёл Найсьвяцейшага Сэрца Госпада Ісуса, воданапорная вежа, катэдра сьвятога Войцеха
Угары: Мост на Элцкім возеры; другі шэраг: камяніцы на вул. Міцкевіча і Касьцюшкі; трэці шэраг: Артыстычная школа і былая вайсковая частка; чацьверты шэраг: парк Салідарнасьці і пляц Яна Паўла II; пяты шэраг: касьцёл Найсьвяцейшага Сэрца Госпада Ісуса, воданапорная вежа, катэдра сьвятога Войцеха
Герб Элку Сьцяг Элку
Дата заснаваньня: 1425
Краіна: Польшча
Ваяводзтва: Вармінска-Мазурскае
Павет: Элцкі
Прэзыдэнт: Томаш Андрукевіч
Плошча: 21,07 км² [1]
Вышыня: 147 м н. у. м.
Насельніцтва (2014)
колькасьць: 59 934 чал.
шчыльнасьць: 2844,52 чал./км²
Часавы пас: UTC+1
летні час: UTC+2
Тэлефонны код: (+48) 87
Паштовыя індэксы: 19-300 — 19-306
TERYT: 6283705011
Нумарны знак: NEL
Геаграфічныя каардынаты: 53°49′0″ пн. ш. 22°21′0″ у. д. / 53.81667° пн. ш. 22.35° у. д. / 53.81667; 22.35Каардынаты: 53°49′0″ пн. ш. 22°21′0″ у. д. / 53.81667° пн. ш. 22.35° у. д. / 53.81667; 22.35
Элк на мапе Польшчы
Элк
Элк
Элк
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
http://www.elk.pl

Элк (па-польску: Ełk, па-нямецку: Lyck, па-пруску: Luks), былая назва Лек[2] — места і гміна ў паўночна-ўсходняй Польшчы, у Вармінска-Мазурскім ваяводзтве. Найвялікшае па плошчы і колькасьці насельніцтва места ў Мазурыі, а таксама галоўны прамысловы і культурны цэнтар рэгіёну; 3-е паводле колькасьці насельніцтва і 4-е паводле плошчы ў ваяводзтве. Упершыню ўвайшло ў склад Польшчы толькі ў 1945 року і зьяўляецца найбольшым з такіх месцаў у ваяводзтве (Эльблёнг і Ольштын уваходзілі ў склад Польшчы ў 1466—1772 роках).

У 1946—1975 роках места належала да Беластоцкага, а ў 1975—1998 роках — да Сувалскага ваяводзтва. Да 31 траўня 1975 і ад 1 студзеня 1999 року — сядзіба Элцкага павету, з 1992 таксама — сядзіба Элцкай каталіцкай дыяцэзіі.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]