Вінбор

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Wimber
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Wino + Baro
Іншыя формы
Варыянт(ы) Вінбар, Вімбор, Вімбар, Вімбэр
Зьвязаныя імёны Барвін
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Вінбор»

Вінбор, Вімбор — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча Вінбар[a] (Вімбар, Вімбэр).

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Вімбэр (Wimber) і Барвін (Barwin) — імёны германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -він- (імёны ліцьвінаў Бутвін, Монтвін, Радавін; германскія імёны Butwin, Mondawin, Radowin) паходзіць ад гоцкага wins 'сябар'[2], а аснова -бар- (-бор-) (імёны ліцьвінаў Барыла, Барвід, Вісбар; германскія імёны Barilo, Barvid, Wisbar) — ад гоцкага bara, baur 'чалавек, дзіця' (літаральна — «народжаны»)[3].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Володко Винборовичъ (1528 год)[4]; земяне господаръские повету Ковенского Андрей, Лаврынъ а Урбанъ Миколаевичы, Юрый Матеевичъ, Матей, Адамъ Войтеховичы Винборовичы… Винборовича (4 студзеня 1583 году)[5]; Stanisław Wimbor (1667 год)[6]; Ród Lugayłów Wimborów: p. Eliasz Wimbor, p. Abram Wimbor, p. Kazimierz Wimbor, p. Maciej Wimbor[7], Jan Wimbor[8], Eliaz Wimber[9], Stanisław Winbor na miejscu Marcina Winbora… Piotr Winbor na miejscu Stanisława Winbora Dyrdy[10] (1690 год); Józef Wimbor (23 чэрвеня 1750 году)[11]; Andrzej Wimbor… Mateusz Wimbor… Józef Wimbor… Antoni Wimbor (6 лютага 1764 году)[12]; Antoni Wimbor rotmistrz brasławski (18 лістапада 1790 году)[13].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вінбары або Вімбары — літоўскі шляхецкі род, які меў уладаньні на Жамойці і ў Ковенскім павеце.

Вінобэры (Winober) гербу ўласнага — літоўскі шляхецкі род зь Віленшчыны[14];

На гістарычнай Ковеншчыне існуе вёска Вімбары.

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Іншыя прыклады аналягічнага пераносу націску: імя Даўгерд і прозьвішча Доўгерд (Доўгірд), імя Даўмонт і прозьвішча Домант (Доўмант), імя Жыгімонт і прозьвішча Жыгмант

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1982. S. 101, 531.
  2. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
  4. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 83.
  5. ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 134.
  6. ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 6. — Warszawa, 2016. S. 179.
  7. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Województwo trockie 1690 r. — Warszawa, 2000. S. 149.
  8. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Województwo trockie 1690 r. — Warszawa, 2000. S. 150.
  9. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Województwo trockie 1690 r. — Warszawa, 2000. S. 158.
  10. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 34.
  11. ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 99.
  12. ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 161.
  13. ^ Lietuvos Didžiosios Kunigaikštystės seimelių instrukcijos (1788—1790). — Vilnius, 2015. P. 151.
  14. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 6. — Rzeszów, 2006. S. 370.