Гіль

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Гіль
Гіль-самец. Малюнак Магнуса фон Райта
Клясыфікацыя
ЦарстваЖывёлы
ТыпХордавыя
КлясаПтушкі
АтрадВераб’інападобныя
СямействаУюрковыя
РодГілі
ВідГіль
Бінамінальная намэнклятура
Pyrrhula pyrrhula

Гіль, сьнягі́р (па-лацінску: Pyrrhula pyrrhula) — пералётная птушка атраду вераб’інападобных.

Апісаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Даўжыня цела 17—19 см. Вага 25—30 г. Узімку гілі вельмі добра заўважныя праз ружова-чырвоную грудку самцоў (у саміцаў яна буравата-шэрая).

Пражываньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Птушка распаўсюджаная па ўсёй Эўропе і Азіі. У Беларусі частка іх жыве круглы год, частка прылятае з паўночных рэгіёнаў. Гілі гняздуюць у хваёвых і зьмяшаных лясох з густым хмызьняком. Сустракаюцца ў садох і парках гарадоў (асабліва падчас вандраваньняў). Улетку пражываюць як у густых лясох, так і ў рэдкалесьсі.

Саміца
Pyrrhula pyrrhula europoea
Pyrrhula pyrrhula

Харчуецца гіль пераважна насеньнем, пупышкамі й ягадамі. Птушанятаў выкормліваюць у асноўным расьлінавым кормам, а казурак паядаюць толькі выпадкова.

Народныя прыкметы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Гіль пад акном рассьпяваўся — да адлігі[1].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Народныя прыметы пра надвор'е. «Пра рыбалку». Праверана 13 сьнежня 2010 г.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Pyrrhula pyrrhulaтаксанамічная інфармацыя