Засьценкі (Вялейскі раён)
| Засьценкі | |
| трансьліт. Zaścienki | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Вялейскі |
| Сельсавет: | Іскі |
| Насельніцтва (2012) | |
| колькасьць: | 25 чал. |
| колькасьць двароў: | 16 |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1771 |
| Паштовы індэкс: | 222445 |
| СААТА: | 6213824026 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°39′56″ пн. ш. 26°44′38″ у. д. / 54.66556° пн. ш. 26.74389° у. д.Каардынаты: 54°39′56″ пн. ш. 26°44′38″ у. д. / 54.66556° пн. ш. 26.74389° у. д. |
Засьценкі на мапе Беларусі ±   Засьценкі | |
Засьценкі[1] — вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Іскага сельсавету.
Разьмешчана на аўтадарозе паміж вёскамі Іжа і Лыцавічы.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 1622 годзе — сяло ў фальварку Роскасельскі, што быў у маёнтку Лоск. У 1800 годзе — вёска Засьценак у маёнтку Іжа. На пачатку 20-га стагодзьдзя ў дакумэнтах значыцца як вёска Засьценка або Засьценьне.
У міжваенны час вёска знаходзілася ў складзе Польскай Рэспублікі, Віленскага ваяводства, Вілейскaга паветa, у Іскай гміне, пазней у складзе гміны Вішнеў [2][3][4][5].
У канцы 1940-х да засьценку Іжа былі далучаныя засьценкі Грэлікі і Пукалы (Пукелы) і паселішча атрымала сучасную назву Засьценкі.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
- ^ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
- ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
- ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 62.
- ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 83.