Эўрапейская норка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Эўрапейская норка
Эўрапейская норка
Клясыфікацыя
ЦарстваЖывёлы
ТыпХордавыя
ПадтыпХрыбтовыя
КлясаСысуны
СямействаКуніцавыя
РодТхары
ВідЭўрапейская норка
Бінамінальная намэнклятура
Mustela lutreola

Эўрапейская норка (Mustela lutreola) — сысун-драпежнік зь сямейства куніцавых.

Апісаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Норкі добра прыстасаваныя да жыцьця каля вады. Маюць гнуткае цела, даўжыня якога 25—43 см, масаю 0,5—1,1 кг, самкі менш самцоў. Галава выцягнутая, з маленькімі круглявымі вушамі. Канечнасьці кароткія, паміж пальцамі лап маюцца невялікія перапонкі, якія дапамагаюць жывёлам плаваць. Афарбоўка цела эўрапейскай норкі вар’іруе ад рудавата-бурага да цёмна-карычневага. Адметнай асаблівасьцю гэтага выгляду норак зьяўляецца наяўнасьць на канцы пысы белай плямы.

Распаўсюджаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сучасны арэал эўрапейскай норкі ў Эўропе гэта некалькі ізаляваных папуляцыяў: на паўночным усходзе Гішпаніі і паўднёвым захадзе Францыі, у дэльце р. Дунай і цэнтры эўрапейскай часткі Расеі. У Беларусі ў 1980—1990-х гадах былі выяўлены 3 лякальныя папуляцыі эўрапейскай норкі: у вярхоўях р. Ловаці, Лучосы і Сьцьвігі.

Экалёгія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Ежу здабывае ў вадзе. Ва ўмовах Беларусі асноўным кормам эўрапейскай норкі на рэках зьяўляюцца жабы, дробныя сысуны і рыба невялікіх памераў. Сярод відаў рыб звычайна спажываюцца акунь, плотка, дробны шчупак, уюн і інш. Акрамя таго, у рацыён эўрапейскай норкі ўваходзяць птушкі, рачныя ракі, малюскі.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Эўрапейская норкасховішча мультымэдыйных матэрыялаў