Скурлат-карлік
| Скурлат-карлік | |
 | |
| Клясыфікацыя | |
|---|---|
| Царства | Жывёлы (Animalia) |
| Тып | Хордавыя (Chordata) |
| Падтып | Хрыбетныя (Vertebrata) |
| Надкляса | Чатырохногія (Tetrapoda) |
| Кляса | Сысуны (Mammalia) |
| Падкляса | Зьвяры (Theria) |
| Інфракляса | Пляцэнтарныя (Placentalia) |
| Атрад | Рукакрылыя (Chiroptera) |
| Сямейства | Вечарнікавыя (Vespertilionidae) |
| Род | Скурлат (Pipistrellus) |
| Від | Скурлат-карлік |
| Бінамінальная намэнклятура | |
| Pipistrellus pipistrellus (Schreber, 1774) | |
| Арэал | |
Скурлат-карлік (Pipistrellus pipistrellus) — від рукакрылых сысуноў сямейства вечарнікавых (Vespertilionidae).
Вонкавы выгляд[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Даўжыня цела 35–52 мм, даўжыня хваста 23–36 мм, размах крылаў 18–24 см, вага 3.5–8.5 г. Крылы вузкія. Верх ад чырванавата-карычневага да цёмна-карычневага. Ніз ад жоўта-карычневага да шэра-карычневага. Перапонкі крылаў і хваста цёмна-карычневыя, голыя.
Распаўсюджваньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Сустракаецца ў Эўропі, Азіі і на паўночным захадзе Афрыкі, ад Партугаліі і Брытанскіх астравоў да Гімалаяў; на вышынях ад -20 да 2000 м.
Лад жыцьця[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Гэта адаптыўны від, які можна сустрэць на паляваньні ў самых розных ляндшафтах: ад гарадскіх цэнтраў да лясоў, дзе сілкуецца пераважна мухамі і лускакрылымі. Часта здабывае ежу каля вулічных ліхтароў. Летнія калёніі разьмяшчаюцца ў будынках і на дрэвах. Зімуюць ў шчылінах будынкаў, хоць таксама выкарыстоўваюцца расколіны ў скалах і пячорах, а таксама паражніны дрэў (самая вялікая калёнія — 37 000 асобінаў). Пры міграцыі адлегласьць паміж летнімі і зімовымі начлегамі можа складаць 10–25 кіламетраў.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Godlevska, L., Bücs, S., Kruskop, S.V., Gazaryan, S., Benda, P. & Paunović, M. 2020. Pipistrellus pipistrellus. The IUCN (анг.)
- Kuester, J. 2000.. Pipistrellus pipistrellus. Animal Diversity Web (анг.)
 |
Гэта — накід артыкула па заалёгіі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |