Юзэф Доўгірд

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Юзэф Доўгірд
лац. Juzef Kozieł-Pakleŭski
Józef Dowgird
Юзэф Доўгірд (партрэт каля 1860 г. невядомага мастака)
Юзэф Доўгірд (партрэт каля 1860 г. невядомага мастака)

Герб «Лебедзь»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 24 лістапада 1803
маёнтак Плямбарга, Ковенская губэрня
Памёр 27 ліпеня 1871
маёнтак Палепе, Ковенская губэрня
Род Доўгірды
Бацькі Станіслаў Доўгірд
Маргарыта Монвід-Белазор гербу «Вянява»
Жонка Эльвіра Зэнфэльт-Гадон гербу «Завадынец» (1816-1899)
Дзеці Міхал Стэфан Доўгірд, Тадэвуш Доўгірд, Ружа Доўгірд
Рэлігія каталік

Юзэф Доўгірд (па-польску: Józef Dowgird, па-летувіску: Juozapas Daugirdas; 24 лістапада 1803, маёнтак Плямбарга, Ковенская губэрня — 27 ліпеня 1871, маёнтак Палепе, Ковенская губэрня) — віленскі губэрнскі судзьдзя, апошні маршалак дваранства Ковенскага павета й Ковенскай губерні (маршалак), уладальнік маёнтка Палепе з Ковенскай губэрні.

Помнік Юзэфу Доўгірду каля радавога маёнтку Палепе
Фотаздымак Юзэфа Доўгірда

У 1849 г. быў віленскім губэрнскім судзьдзём. З красавіка 1853 г. па 17 студзеня 1859 г. быў ковенскім павятовым маршалкам. З 7 чэрвеня 1857 г. да 3 лютага 1862 г. займаў пасаду губэрнскага маршалка[1]. Апошні выбарны маршалак дваранства[2]. На пасадзе маршалка дваранства клапаціўся аб будаўніцтве знакамітай сёньня Алеі Лайсвэс (Laisvės Alėjos) ў Коўне і пасадцы дрэваў.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Pamiętniki Jakóba Gieysztora z lat 1857—1865 poprzedzone wspomnieniami osobistemi prof. Tadeusza Korzona oraz opatrzone przedmową i przypisami. tom 1 tom 2 Wilno 1913.
  • Stasys Tomonis. Gyvenimo vingiais: atsiminimai. Sudarė Algimantas Jakimavičius, Jūratė Jakimavičienė, Vilnius: Lietuvos nacionalinė Martyno Mažvydo biblioteka, 2005, 436 p.


Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Pamiętniki Jakóba Gieysztora z lat 1857—1865 poprzedzone wspomnieniami osobistemi prof. Tadeusza Korzona oraz opatrzone przedmową i przypisami. T. 1, s. 281 tom 1 tom 2 Wilno 1913.
  2. ^ Pamiętniki Jakóba Gieysztora z lat 1857—1865 poprzedzone wspomnieniami osobistemi prof. Tadeusza Korzona oraz opatrzone przedmową i przypisami. T. 1, s. 281 tom 1 tom 2 Wilno 1913.