Ян Нікадзім Лапацінскі

Ян Нікадзім Лапацінскі
	Ян Нікадзім Лапацінскі
	; Герб «Любіч»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	15 верасьня 1747; Сар’я
Памёр	13 кастрычніка 1810; Шаркоўшчына
Пахаваны	Шаркоўшчына;
Род	Лапацінскія
Бацькі	Мікалай Тадэвуш Лапацінскі; Барбара Копец
Дзеці	Тэкля з Лапацінскіх[d], Ігнацы Лапацінскі[d] і Антаніна з Лапацінскіх[d]

Ян Нікадзім Лапацінскі (15 верасьня 1747, Сар’я — 13 кастрычніка 1810, Шаркоўшчына) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Староста амсьціслаўскі (з 1767).

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Прадстаўнік шляхецкага роду Лапацінскіх гербу «Любіч», сын Мікалая Тадэвуша і Барбары з Копцяў. Меў братоў Юзэфа, Станіслава і Тамаша Ігнація.

Неаднаразова абіраўся паслом на соймы. У 1791 на ягоны загад у Лявонпалі збудавалі мураваную калёну ў гонар Канстытуцыі 3 траўня^[1].

Працягваў папаўняць фамільны архіў, бібліятэку і мастацкія зборы. Адкрыў у Лявонпалі ткацкую мануфактуру, майстэрні вырабу дываноў і капелюшоў, суконную фабрыку.

Займаўся гравіраваньнем, малюнкам, дробнай скульптурай, быў мэцэнатам мастацтва і калекцыянэрам. У культурнай гісторыі адзначыўся найперш сваімі гравюрамі па медзі.

Апошні пэрыяд жыцьця правёў у сваім маёнтку ў Шаркоўшчыне, дзе яго і пахавалі.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Людміла Хмяльніцкая. Лапацінскія // ЭГБ. — Мн.: 1997 Т. 4. С. 334.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 4: Кадэты — Ляшчэня. — 432 с. — ISBN 985-11-0041-2

[1] Людміла Хмяльніцкая. Лапацінскія // ЭГБ. — Мн.: 1997 Т. 4. С. 334.

[1]