Лісоўчыцы
| Лісоўчыцы | |
| трансьліт. Lisoŭčycy | |
| Першыя згадкі: | XVI стагодзьдзе |
| Былая назва: | Баканцы |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Берасьцейская |
| Раён: | Камянецкі |
| Сельсавет: | Войскі |
| Насельніцтва: | 107 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1631 |
| Паштовы індэкс: | 225066[1] |
| СААТА: | 1240813076 |
| Нумарны знак: | 1 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°27′0″ пн. ш. 23°35′47″ у. д. / 52.45° пн. ш. 23.59639° у. д.Каардынаты: 52°27′0″ пн. ш. 23°35′47″ у. д. / 52.45° пн. ш. 23.59639° у. д. |
Лісоўчыцы на мапе Беларусі ±   Лісоўчыцы | |
Лісо́ўчыцы[2] (па-расейску: Лисовчицы) — вёска ў Камянецкім раёне Берасьцейскай вобласьці, уваходзіць у Войскі сельсавет.
Лісоўчыцы месьцяцца за 4 км на поўнач ад аўтадарогі Высокае — Кобрынь (Р102), за 19 км на паўночны захад ад Камянцу, за 51 км на поўнач ад Берасьця, за 18 км на паўночны ўсход ад чыгуначнай станцыі Высока-Літоўск на лініі Берасьце — Беласток.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- канец XVI ст.: вёска ў Берасьцейскім павеце і ваяводзтве ВКЛ, шляхецкая ўласнасьць.
- 1795: у выніку 3-га падзелу Рэчы Паспалітай у Расейскай імпэрыі.
- 2-я палова XIX ст.: сяло маёнтку Целяцікага.
- 1857: паводле 10-й рэвізіі ў сяле 196 рэвіскіх душ.
- з 1860-х: у Войскай воласьці Берасьцейскага павету Гарадзенскай губэрні.
- 1885: сяло Лісоўчыцы (або Баканцы), 30 двароў, 289 жыхароў, царква. Непадалёк знаходзіўся маёнтак Лісоўчыцы, уласнасьць памешчыц Стрэжамінскай і Тамашэнскай, 97 дзесяцінаў зямлі.
- 1897: паводле перапісу ў сяле 48 двароў, 287 жыхароў, праваслаўная царква, школа граматы, хлебазапасная крама, 2 ветраныя млыны, 2 кузьні, карчма; у маёнтку 3 двары, 75 жыхароў.
- 1905: у вёсцы 334 жыхары, у маёнтку 10 жыхароў, цагельны завод.
- 1921: у выніку Польска-савецкай вайны па Рыскай мірнай дамове ў складзе Польшчы, у Войскай гміне Берасьцейскага павету Палескага ваяводзтва.
- 1923: у вёсцы і аднайменным фальварку 3 двары, 17 жыхароў.
- 1939: у выніку Пакту Молатава-Рыбэнтропа ў складзе Берасьцейскай вобласьці БССР.
- 1940: у Войскім сельсавеце Камянецкага раёну Берасьцейскай вобласьці, у вёсцы 270 жыхароў.
- 1941—1945: у 2-ю сусьветную вайну на франтах загінулі і прапалі бязь вестак 14 вяскоўцаў, 6 жыхароў вёскі былі вывезены на прымусовыя работы ў Нямеччыну. 10 кастрычніка 1942 году нямецка-фашысцкія захопнікі расстралялі 8 вясковых актывістаў, арганізатараў калгаса «Новае жыцьцё».
- 1948: у пачатковай школе 102 вучні.
- 1954: у Агародніцкім сельсавеце.
- 1960: 281 жыхар.
- 1964: ізноў у Войскім сельсавеце.
- 1970: 249 жыхароў, у калгасе «Беларусь».
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 2010 год — 107 жыхароў
- 2005 год — 174 жыхары, 95 двароў[3]
- 1999 год — 185 жыхароў
Інфраструктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У складзе калектыўнага сялянскага аб’яднаньня «Колас». Працуе Дом сацыяльных паслуг, бібліятэка, крама. На 2022 год ў вёсцы працуе аўталаўка, бібліятэку, дом сац. паслуг і краму зачынілі.
Славутасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Царква Яна Хрысьціцеля (XIX ст.). Помнік на магіле расстраляных у 2-ю сусьветную вайну калгасных актывістаў. Курганныя могільнікі датаваныя XI ст.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Белпошта (рас.)
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 165
- ^ Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 4. Кн. 2. — Менск, 2007. С. 58
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 4, кн. 2. Брэсцкая вобласць / рэдкал.: Г.П. Пашкоў (дырэктар) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2007. — 608 с.: іл. ISBN 978-985-11-0388-7. С. 58—59.