Януш Куртыка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Януш Куртыка
Janusz Kurtyka
Дата нараджэньня 13 жніўня 1960(1960-08-13)[1]
Месца нараджэньня Кракаў
Дата сьмерці 10 красавіка 2010(2010-04-10)[1] (49 гадоў)
Месца сьмерці Пад Смаленскам
Прычына сьмерці Катастрофа Ту-154 пад Смаленскам
Месца пахаваньня
Месца вучобы
Занятак мэдыявіст, гісторык
Навуковая сфэра гісторыя
Месца працы Інстытут нацыянальнай памяці
Навуковая ступень габілітаваны доктар[d][2] (8 сьнежня 2000) і доктарская ступень[d][2] (29 чэрвеня 1995)
Навуковы кіраўнік Антоні Гансяроўскі[d][3]
Узнагароды
Вялікі крыж ордэна Адраджэньня Польшчы
Вялікі крыж ордэна Адраджэньня Польшчы
Крыж камандорскі з зоркай ордэна Адраджэньня Польшчы
Крыж камандорскі з зоркай ордэна Адраджэньня Польшчы
Ордэн «За заслугі» III ступені
Ордэн «За заслугі» III ступені

Януш Куртыка (па-польску: Janusz Kurtyka; нар. 13 жніўня 1960 году ў Кракаве — пам. 10 красавіка 2010 году пад Смаленскам) — польскі гісторык, галава Інстытуту нацыянальнай памяці (20052010). Доктар габілітаваны гістарычных навук (2000).

Скончыў гістарычна-філязофскі факультэт Ягелонскага ўнівэрсытэту. Дзейнічаў у Незалежным згуртаваньні студэнтаў і Салідарнасьці, быў выкладчыкам у вышэйшых школах. Цікавіўся генэалёгіяй, гісторыяй сярэднявечча. Апублікаваў больш за 140 навуковых працаў і артыкулаў.[4]

29 сьнежня 2005 году быў абраны галавой Інстытуту нацыянальнай памяці — установы, якая займаецца дакумэнтаваньнем злачынстваў камуністычнай сыстэмы ў Польшчы. 7 красавіка 2009 году ўзнагароджаны Крыжам камандорскім з зоркай ордэна Адраджэньня Польшчы.

Загінуў 10 красавіка 2010 году ў авіякатастрофе пад Смаленскам.

16 красавіка 2010 году пасьмертна ўзнагароджаны Крыжам вялікім ордэна Адраджэньня Польшчы [5].

Выбраныя публікацыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Konspiracja i opór społeczny na Podkarpaciu w okresie PRL (red.), 2007,
  • Odrodzone królestwo. Monarchia Władysława Łokietka i Kazimierza Wielkiego w świetle nowszych badań, 2001,
  • Latyfundium tęczyńskie. Dobra i właściciele (XIV—XVII wiek), 1999,
  • Tęczyńscy. Studium z dziejów polskiej elity możnowładczej w średniowieczu, 1997,
  • Generał Leopold Okulicki «Niedźwiadek» (1898—1946), 1989.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Януш Куртыкасховішча мультымэдыйных матэрыялаў