Вера (мужчынскае імя)
| Вера лац. Viera | |
| Wero | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Вара |
| Зьвязаныя імёны | Вярэйка, Вірла, Вірбольт, Вербут, Варгіра, Віргірд, Вірконт, Вірмонт Лютувер |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Вера» | |
Вера, Вара — мужчынскае імя.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Вера або Вара (Wero, Vera[1], Varo) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -вер- (-вар-, -вір-) паходзіць ад германскага *war(j)a-, war(i)n 'абарона'[3]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Вярэйка (Верыка, Варыка), Вірла, Вірбольт, Вербут, Віргірд, Вірконт (Вярконт), Вірмонт (Вэрэмунд). Адзначаліся германскія імёны Wericho (Werica, Waraco), Werle, Virboldus (Werbold), Werboto, Wirgardus (Wergerd), Wercund, Virmundis (Vermunt, Veremund).
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Wierko (Wierka, Wierek), Werbar, Wirhard, Wiermirz, Warmut, Warmundus, Wernar[4].
У Прусіі бытавалі імёны Wyrike / Wariko[a] (1390 і 1394 гады)[6][7], Warpoda / Warpote[b] (1216 і 1400 гады)[6], Wirigaude[c] (1360 год)[10], Wirkand[d][7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Станко Варовичъ (1528 год)[12]; ку двору нашому Волкиницькому дворецъ земянина нашого Щефана Таръновъского Варискии (2 верасьня 1562 году)[13]; земяне господарьские повету Упитского панъ Андрей Станиславовичъ Веровичъ (19 жніўня 1585 году)[14]; от небощыка Веровича (5 красавіка 1596 году)[15][e].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Станька Варавіч — расенскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
- Андрэй Станіслававіч Вяровіч — упіцкі зямянін, які ўпамінаецца ў 1586—1587 гадох[26]
Вэровічы (Werowicz) гербу Помян — літоўскі шляхецкі род зь Віленскага і Гарадзенскага паветаў[16].
У актах Вялікага Княства Літоўскага ўпамінаўся маёнтак Віры (Вири) у Полацкім ваяводзтве[27].
Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Waraco (Werica)[5]
- ^ Адзначаліся старажытныя германскія імёны Warbod і Warpoto (Warboto)[8]
- ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Верыгаўд (Werigoz, у гэтай зафіксаванай у крыніцах форме адбыўся пераход gaud у goz)[9]
- ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Wergand[11]
- ^ Таксама:
- Веран: Weronowicz (1669 год)[16];
- Вэргель: Adam, Wergielowey syn… Adam Wergiel (20 лістапада 1604 году)[17];
- Віргід: земъли тягълое пустовское у Вилькискомъ повете на име Виркгидовы… тую земълю Виркгидову (14 ліпеня 1501 году)[18];
- Сьвіргоўд (адзначалася старажытнае германскае імя Werigoz, у гэтай зафіксаванай у крыніцах форме адбыўся пераход gaud у goz[19]) (параўн.: Dawid Żminigajło Jawgiel, т. б. z Minigajła[20]): Мартинъ Свиркговдовичъ (1528 год)[21];
- Варгут: на гістарычнай Аршаншчыне існуе вёска Варгуцьцева;
- Вірзінт (адзначалася старажытнае германскае імя Warsind[22]): sioło Wetusze… Marcin Wyrzyntt (1675—1677 гады)[23];
- Верад (адзначалася старажытнае германскае імя Verat[24]): у актах Вялікага Княства Літоўскага ўпамінаўся фальварак Верадава (Верадово) каля Эйраголы[25]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Köbler G. Gotisches Wörterbuch. — Leiden — Köln, 1989. S. 705.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1533.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 221.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 281—282, 285.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1533.
- ^ а б Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 116.
- ^ а б Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 118.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1534.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 610.
- ^ Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 736.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1525.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 163.
- ^ Метрыка Вялікага Княства Літоўскага. Кніга 44 (1559—1566 гг.). — Менск, 2001. С. 65.
- ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 26. — Вильна, 1899. С. 35.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 32. — Вильна, 1907. С. 306.
- ^ а б Polska encyklopedja szlachecka. T. 12. — Warszawa, 1938. S. 108.
- ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 24.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 4—5.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 610.
- ^ Akta zjazdów stanów Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Warszawa, 2009. S. 303, 443.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 74.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1537.
- ^ Žemaičių vyskupijos vizitacija 1675—1677 m. Fontes Historiae Lituaniae. Vol. X. — Vilnius, 2011. P. 93.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1537.
- ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 72.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 7. ― Вильна, 1909. С. 126, 188.
- ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 156.