Маста
| Маста лац. Masta | |
| Masto | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Масьць, Машт, Мост, Мосьць |
| Зьвязаныя імёны | Масьціла, Масьцін, Мастаўт |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Маста» | |
Маста (Масьць, Машт), Мост (Мосьць) — мужчынскае імя.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Маста (Masto) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова маст- паходзіць ад гоцкага maists 'найбольшы'[1] або стараверхненямецкага mast 'доўгая жэрдка'[2]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Масьціла (Масталь), Масьцін. Адзначаліся германскія імёны Mastilo (Mastal), Mastin.
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Maszt і Miszt[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: перелаичане на имя Ямонтъ Мостевичъ (22 красавіка 1496 году)[4]; чоловеки у Лынкгъменех… а Мостя (23 чэрвеня 1498 году)[5]; чоловеки в Троцкомъ повете у в Олитскои волости на имя Рачка а Бутя а Мостухна Монтримовичовъ (11 верасьня 1504 году)[6]; Анъдрея Мостовичъ[7] (1528 год); Юръи Олехновичъ з Мештовичъ (1567 год)[8]; Stefan Mostowicz (1621 год)[9]; Matiasz Mosztowicz (1690 год)[10]; Mesztowicze (1744 год)[11][a].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Андрэй Моставіч (Мастовіч) — ясвойнаўскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
- Буцька Мосьцевіч (Масьцевіч) і Юры Моставіч (Мастовіч) — жыхары Жамойцкага староства, якія ўпамінаюцца ў 1537—1538 гадох[27]
- Стэфан Мастовіч — шляхціч Жамойцкага староства, які ўпамінаецца ў 1621 годзе
Мастовічы (Mostowicz) гербу Даленга — літоўскі шляхецкі род[28].
У гістарычнай Прусіі існуе вёска Машты, на гістарычнай Слонімшчыне — Мештавічы.
Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Таксама:
- Масьцейка (Місьціх): Станиславъ Мистиховичъ… Матысъ Мистиховичъ (1567 год)[12], Mosteyki (1744 год)[11];
- Містан: Mikołaj Mistanowicz (1667 год)[13];
- Маштвід: Daniel Lutyk na miejscu rodzica z Mosztwidów (1690 год)[14];
- Масьцівіл: Онъдрушку Мостивиловичу Млишовъци данъники[15], Ондрушку Мостивиловичу а Еикаровичу пят чоловеков[16], Ондрушку Мостивиловича село… пану Ондрушку Моствиловичу у Клецкомъ повете село[17], Моствилу две семъици[18], Моствилу Жодеиковичу чоловекъ[19] (1440—1492 гады), Анъдрею, Мостивиловича сыну, 5 копъ с корчомъ вилькомирскихъ (6 сакавіка 1488 году)[20], в бояр наших, въ Юря а в Богдана Маствиловичовъ (14 кастрычніка 1502 году)[21], была за Воиткомъ Моствиловичомъ (5 чэрвеня 1522 году)[22], Стась Неверовичъ Моствиловичъ (1567 год)[23], на гістарычнай Наваградчыне існуе вёска Масьцілавічы (Маствілавічы), на гістарычнай Ашмяншчыне — Маствілішкі;
- Мостэр: Адольф Мостэр — зямянін Менскай губэрні, прадстаўлены ў 1863 годзе[24];
- Міштарт: Дашко Мишътортович кон. Юри Миштортовичъ кон. (1528 год)[25], Joannes Mostuilius, Lituanus (1590 год)[26]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 410.
- ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 2: Die Ostgoten. Die Langobarden. Die altgermanischen Bestandteile des Ostromanischen. Altgermanisches im Alpenromanischen. — Berlin und Leipzig, 1935. S. 100.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 171, 176.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 138.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 185.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 314.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 172.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 868.
- ^ Rejestry popisowe pospolitego ruszenia szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1621 r. — Warszawa, 2015. S. 97.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 75.
- ^ а б Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 934.
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 4. — Warszawa, 2015. S. 160.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 151.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 23.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 25.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 43.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 49.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 50.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. P. 73.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 288.
- ^ Литовская метрика. Т. 1. — СПб., 1903. С. 1111.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 834.
- ^ № 125. Спісы шляхты, прадстаўленыя паміж 15.X.1863 і 15.X.1864 улучна, Сьвіслацкія аркушы
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 160.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 104.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 418.
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 6. — Rzeszów, 2006. S. 245.