Княства Сэрбія

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Княства Сэрбія
Кнежевина Србија

 

1817 — 1882
Сьцяг Княства Сэрбіі Герб Княства Сэрбіі
Сьцяг Герб
Месцазнаходжаньне Княства Сэрбіі
Афіцыйная мова сэрбская
Сталіца Бялград
Форма кіраваньня Абсалютная манархія
Валюта Сэрбскі дынар

Княства Сэрбія (па-сэрбску: Кнежевина Србија, Kneževina Srbija) — балканская дзяржава, утвораная пасьля сэрбскай рэвалюцыі ў 1817 годзе.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Першапачаткова дзяржава займала тэрыторыю былога Бялградзкага пашалыку, аднак у 1831—1833 гадах яна пашырыла свае межы на захад, усход і поўдзень. У 1829 годзе адбылося прызнаньне туркамі аўтаноміі Сэрбіі. У 1867 годзе асманскія войскі пакідаюць тэрыторыю княства. У 1869 новая канстытуцыя вызначыла Сэрбію як незалежную дзяржаву. У 1878 Княства Сэрбія яшчэ пашырыла свае межы на паўднёвы ўсход, у тым жа годзе адбыўся Бэрлінскі кангрэс, які гарантаваў прызнаньне Сэрбіі з боку дзяржаваў і поўную незалежнасьць ад Асманскай імпэерыі. У 1882 Княства Сэрбія абвешчана Каралеўствам.

Кіраўнікі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Дзяржавай кіравала дынастыя Абрэнавічаў (па-сэрбску: Обреновићи)[1].

У 1842 Абрэнавічы былі выгнаны з краіны. Князем быў абвешчаны Аляксандр Карагеоргіевіч. У 1858 Абрэнавічы адноўлены на сэрбскім прастоле.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]