Саборныя пасланьні

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Кніга Новага Запавету

Саборныя пасланьні


Гістарычныя кнігі
Дыдактычныя кнігі
Прароцкія кнігі

Саборныя пасланьні — сем кнігаў Новага Запавету, якія існуюць у выглядзе пасланьняў. Яны называюцца «агульнымі», таму што па большай частцы іхнай мэтавай аўдыторыяй зьяўляюцца хрысьціяне ў цэлым, а не асобныя людзі ці суполкі, як гэтае ёсьць у Пасланьнях Паўла. Тым ня менш у групу саборных пасланьняў уключаны Другое й трэцяе пасланьні Яна, нягледзячы на ​​іхны адрасны характар.

Існуюць некаторыя сумнёвы наконт аўтарства некаторых з пасланьняў. Шматлікія навукоўцы лічаць, што Другое пасланьне Пятра не належыць аўтарству Паўла. Пасланьні Якава й Юды традыцыйна прыпісваюцца братам Ісуса Якаву й Юдзе.

Сьпіс пасланьняў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Да саборных пасланьняў адносяцца 7 твораў, якія належаць аўтарству чатырох чалавек, то бок Якаву, Пятру, Яну й Юдзе.

Назва
Па-грэцку
Час стварэньня
Пасланьне Якава Ιακοβου каля 5162
Першае пасланьне Пятра Πετρου Α каля 5863
Другое пасланьне Пятра Πετρου Β каля 64
Першае пасланьне Яна Ιωανου Α каля 90-х
Другое пасланьне Яна Ιωανου Β каля 90-х
Трэцяе пасланьне Яна Ιωανου Γ каля 90-х
Пасланьне Юды Ιουδα каля 50

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]