Зарачаны (Браслаўскі раён)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Зарачаны
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Віцебская
Раён: Браслаўскі
Сельсавет: Цяцеркаўскі
Насельніцтва: 1 чал. (1999)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2153
Нумарны знак: 2
Геаграфічныя каардынаты: 55°34′37.8″ пн. ш. 27°15′56.5″ у. д. / 55.577167° пн. ш. 27.265694° у. д. / 55.577167; 27.265694Каардынаты: 55°34′37.8″ пн. ш. 27°15′56.5″ у. д. / 55.577167° пн. ш. 27.265694° у. д. / 55.577167; 27.265694
Зарачаны на мапе Беларусі ±
Зарачаны
Зарачаны
Зарачаны
Зарачаны
Зарачаны
Зарачаны

Зарача́ны[1]хутар у Браслаўскім раёне Віцебскай вобласьці. Зарачаны ўваходзяць у склад Цяцеркаўскага сельсавету.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У міжваенны час вёска знаходзілася ў складзе гміны Ёды Дзісенскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі[2][3][4][5].

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1931 год — 13 чалавек[6]
  • 1921 год — 22 чалавекі[7]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf)
  2. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  3. ^ https://web.archive.org/web/20220427214757/https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
  4. ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  5. ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
  6. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 7.
  7. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 53.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Zarzeczany, zaścianek, powiat dzisieński // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIV: Worowo — Żyżyn. — Warszawa, 1895. — S. 429